მთავარი გვერდი forums იურიდიული ფორუმი სამოქალაქო და სამეწარმეო სამართალი სესხის ხელშეკრულებასთან დაკავშირებული საკითხები

Viewing 10 posts - 71 through 80 (of 118 total)
  • Author
    Posts
  • #26885

    თვითონ 373.2-ე მუხლი შეიძლება იყოს დავალების ხელშეკრულების შემცველი, თუმცა, როგორც უკვე ავღნიშნე, მოცემული შემთხვევა ვერ იქნება ყოველთვის დავალების ხელშეკრულება, შეიძლება საქმე გვქონდეს სხვა ხელშეკრულებასთან, თუ გვაქვს დამატებითი გარემოებები.

     

    მაგ: თუ არსებული გარემოებებიდან გამოჩდებოდა, რომ “ბ”-ს და მის მეზობელს ჰქონდათ სესხის ხელშეკრულების დადების განზრახვა, ან “ბ”-ს ჰქონდა მისი მეზობლისათვის ამ ფულის ჩუქების განზრახვა, მაშინ სახეზე იქნება უკვე შესაბამისად სესხის და ჩუქების ხელშეკრულება.

    #27035
    Edika
    Participant

    ფაქტობრივი მოცემულობა ასეთია:  მოპასუხე “ბ”-მ, ვინმე “გ”-ს დახმარებით (თითქოს ეს უკანასკნელი იყო მარწმუნებელი “ა”/მოსარჩელე. სკაიპით იჩალიჩეს), ნოტარიუს “დ”-სთან გააფორმეს გენერალური მინდობილობა. აღნიშნული მინდობილობის საფუძველზე მოპასუხე ბ-მ,  ა-ს სახელით აიღო სესხი და იპოთეკით დატვირთა მისივე უძრავი ქონება. ამის შემდეგ ბ-მ იპოთეკით დატვირთული უძრავი ქონება მიჰყიდა (ა-ს სახელით) “ჭ”-ს.

     

    1) აქვს თუ არა ა-ს გაფორმებული სესხის და იპოთეკის ხელშეკრულებების ბათილობის მოთხოვნის უფლება, მაშინ როცა გამსესხებელი კეთილსინდისიერია მინდობილობის მიმართ? და თუ შეიძლება ვთქვათ რომ ვინაიდან ან მინდობილობის მიმართ მესამე პირებს ( გამსესხებელს და უძრავი ქონების შემძენს) შეექმნათ კანონიერი ნდობა, სამოქალაქო კოდექსის ზოგადი პრინციპების საფუძველზე ხელშეკრულებები მივიჩნიოთ ნამდვილად?

    2) დაიცავს თუ არა “ჭ” თავს სამოქალაქო კოდექსის 185-ე მუხლით? და თუ ვერა რატომ?

    #27065

    @Edika

    არარად ბათილი ხელშეკრულებაა, რადგან ნამდვილ მესაკუთრეს ნება არ გამოუვლენია საერთოდ და შესაბამისად მისი სახელით დადებული, როგორც მინდობილობა, ისე შემდგომ უკვე წარმომადგენლობითი სესხისა და იპოთეკის ხელშეკრულება არის ბათილი.

     

    თუ პირს არ გადაეცა სესხის საგანი, მაშინ არც მისი ვალდებულება არსებობს დააბრუნოს იგი. ხოლო თუ არ არსებობს სესხის ხელშეკრულება, მაშინ არც იპოთეკა არსებობს, რადგნ იპოთეკის არსებობა დაკავშირებულია სესხის არსებობასთან.

     

    რაც შეეხება მეორე საკითხს, ამ შემთხვევაში შემძენს ვერ დაიცავს ვერაფერი, რადგან რეესტრის სისწორის პრეზუმფცია იცავს ბინის მესაკუთრეს, რომლის სახელზეც არის ეს ბინა რეგისტრირებული საჯარო რეესტრში. ამ შემთხვევაში შემძენი ენდობა მინდობილობას, რომელზეც ეს პრეზუმფცია არ ვრცელდება.

     

    მაგალითად ნიკაზეა რეგისტრირებული ბინა, რომლის გაყიდვის შესახებ გაყალბებული მინდობილობით მარიამი ცდილობს ეს ბინა მიყიდოს ნინოს. ამ შემთხვევაში ამ მინდობილობის ჩანაწერს ენდობა ნინო  “რომ მარიამი უფლებამოსილია გაყიდოს ნიკას ბინა”, შესაბამისად მას ვერ დაიცავს რეესტრის სისწორის პრეზუმფცია, რომელიც მხოლოდ იმას განსაზღვრავს, რომ ნიკაა მესაკუთრე და ნიკას შეუძლია განკარგოს ეს ბინა, იგი არ ვრცელდება ყალბ მინდობილობაზე.

     
    ხოლო ამ შემთხვევაში ბინის შემძენი თუ გაასხვისებს ამ ბინას, მაშინ უკვე სხვა საკითხი იქნება და ძველი მესაკუთრე ვერ დაიბრუნებს ბინას.

    #27068
    Edika
    Participant

    ას-375-352-2014   ზუსტად იგივე მიდგომაა პრაქტიკაშიც.    გასაგებია რომ ყალბი მინდობილობის მიმართ პირდაპირ ვერ გავრცელზება 185, მაგრამ იქნებ ანალოგიით შეიძლება,  თუ არ შეიძლება? მართალია არამართლზომიერად იზღუდება საკუთრება (როცა ყალბი მინდობილობის საფუძველზე ხდება გაყიდვა), მაგრამ როცა შემძენი კეთილსინცისიერად მოქმედებს იქნებ ბათილობის გამორიცხვას ამართლებდეს კიდეც კეთილსინდისიერება? ელემენტარულად დაცვის ღირსი რატომ არ შშეიძლება იყოს?

    #27074
    BLH
    Keymaster

    არსებობს კანონით დადგენილი რეგულაცია და დაცვის სტანდარტი, რომლიდან გამომდინარეც მსგავს შემთხვევაში სწორედ არის განაწილებული რისკები და შედეგები.. ვფიქრობ სწორი პრაქტიკაა, არსებული კანონმდებლობიდან გამომდინარე.

     

    სესხის თემიდან, რომ არ გადავუხვიოთ ეს საკითხი სანივთო სამართლის თემაში განვიხილოთ მერე…

    #27076
    Edika
    Participant

    კი აღარ განვიხილოთ აქ, მაგრამ თუ გავაგრძელებთ ამის განხილვას კარგი იქნება. შენ დაწერე მაშნ სანივთოში ამაზე გავაგრძელოთ.

    #27081

    განვიხილოთ მოგვიანებით, აღნიშნულ საკითხს ეხება სხვა გადაწყვეტილებებიც, სადაც ანალოგიური სახით ხდება საკითხის გადაწყვეტა… მაგ: უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილებები: ას-631-939-09, ას-189-182-2013

     

    ასევე საინტერესოა საქალაქო სასამართლოს გადაწყვეტილება N- 2/3510-12

    #27110
    Edika
    Participant

    2008 წლის 29 აგვისთოს ა-სა და ბ-ს შორის გაფორმდა სესხის და იპოთეკის ხელშეკრულება. (გამსესხებელი ა) 66 000 დოლარზე 5 პროცენტიანი სარგებლით. იპოთეკა დარეგისტრირდა დადგენილი წესით საჯარო რეესტრში. მოგვიანებით მან სადავო გახადა აღნიშნული სესხის და იპოტეკის ხელშეკრულების ნამდვილობა, იმ მოტივით რომ მას არ წაუკითხავს ეს ხელშეკრულებები და ისე მოაწერა ხელი. ამასთანავე სადავო გახადა სესხის თანხის გადაცემის ფაქტიც.

     

    კითხვები: 1) ბათლია თუ არა სესხის ხელშეკრულება? 2) როგორ შეიძლება სესხის ხელშეკრულების არსებობის ფაქტის მტკიცება?

    #27111

    არსებობს პრეზუმფცია, რომ როცა პირი აწერს ხელს ხელშეკრულებას მისთვის ცნობილია მისი შინაარსი.. (სუსგ ას-901-859-2013), აქედან გამომდინარე ამ კუთხით ვერ გახდის სადავოს აღნიშნულ ხელშეკრულებას.. და სხვა  ბათილობის საფუძველიც მას არ აქვს კაზუსიდან გამომდინარე….

     

    რაც შეეხება სესხის არსებობის მტკიცებას, ნამდვილი სესხის და იპოთეკის ხელშეკრულება არსებობს, შესაბამისად არსებობს მყარი წერილობითი მტკიცებულებათა ბაზა.. ასევე რეგისტრირებული იპოთეკის არსებობა წარმოადგენს სესხის არსებობის დამადასტურებელ ძალიან მყარ მტკიცებულებას, რადგან იპოთეკის ხელშეკრულება თავისი აქცესორული ბუნებიდან გამომდინარე ვერ იარსებებდა, რომ არ ყოფილიყო სესხის ხელშეკრულება.

    #27112
    Edika
    Participant

    იპოთეკაზე გეთანხმები, პრეზუმფცია არსებობს ძირიტადი ვალდებულებითი ურთიერთობის არსებობის, მაგრამ შინაარსის ცოდნის პრეზუმფცია განაპირობებს გარიგების ნამდვილობას? პრეზუმფცია მტკიცების ტვირთის გადანაწილებას განსაზღვრავს უბრალოდ პროცესში მეტს არაფერს და ეს განაპირობებს გარიგების ნამდვილობას? ცოტა უფრო კონკრეტულად დაწერე რას ნიშნავს “ხელშეკრულების შინაარსის ცოდნის პრეზუმფციის გამო პირი ვერ გახდის გარიგების ნამსდილობას სადავოდ”?

Viewing 10 posts - 71 through 80 (of 118 total)
  • You must be logged in to reply to this topic.