მთავარი გვერდი › forums › იურიდიული ფორუმი › სამოქალაქო და სამეწარმეო სამართალი › სესხის ხელშეკრულებასთან დაკავშირებული საკითხები
Tagged: გასესხება, ვალი, ვასესხე, მევალე, მოვალე, ნასესხები, სესხება, სესხი, სესხის ხელშეკრულება, უსაფრთხო
- This topic has 117 replies, 4 voices, and was last updated 8 years, 1 month ago by Edika.
-
AuthorPosts
-
თებერვალი 28, 2015 at 21:01 #4207EdikaParticipant
საინტერესო გადაწყვეტილებაა, მაგრამ ბანკების საშუალო საპროცენტო განაკვეთი სად უნდა ვნახოთ?
თებერვალი 28, 2015 at 21:06 #4208BLHKeymaster@Edika said:
საინტერესო გადაწყვეტილებაა, მაგრამ ბანკების საშუალო საპროცენტო განაკვეთი სად უნდა ვნახოთ?ეროვნული ბანკის საიტზე http://www.nbg.gov.ge
მარტი 10, 2015 at 10:35 #4387CrassusParticipant№ას-1158-1104-2013 ბევრი საკითხია განხილული ამ საქმეში სააპელაციოს სასამართლოს მიერ, მათ შორის გამოყენებულია 387-ე მუხლი, საუბარია სესხის ხანდაზმულობის შეწყვეტაზე და ა.შ.
სააპელაციო სასამართლომ არასწორედ გამოიყენა 387-ე მუხლი, რადგან როგორც ამ თემაში უკვე აღინიშნა 387-ე მუხლი გამოიყენება, როცა სახეზეა სხვადასხვა ვალდებულებითი ურთიერთობიდან გამომდინარე შესრულების რიგითობა. მაგ: სესხის ხელშეკრულებიდან და ქირავნობის ხელშეკრულებიდან გამომდინარე ფულადი შესრულების რიგითობა.
მოცემულ შემთხვევაში კი ერთი სესხის ხელშეკრულებიდან გამომდინარე პერიოდიულად შესასრულებელი ვალდებულებებისათვის იქნა გამოყენებული 387-ე მუხლი, რაც არასწორია და ეწინააღმდეგება, 387-ე მუხლის არსს და არსებულ სასამართლო პრაქტიკას.
ზუსტად ამავე საკითხზე საუბრობს უზენაესი სასამართლო გადაწყვეტილებაში ¹ 3კ/321-02
“387-ე მუხლი განსაზღვრავს სხვადასხვა ვალდებულებებიდან გამომდინარე ერთმანეთის მსგავს რამდენიმე შესრულების თანმიმდევრობას. 387-ე მუხლი არ ადგენს ერთი ვალდებულებიდან გამომდინარე შესრულების გაანგარიშების და დადგენის პრინციპს. თუ მოვალეს კრედიტორისათვის უნდა გადაეხადა 100 ლარი სესხის ვალი და 200 ლარი ბინის ქირა მოვალის ეს ორი შესრულება ერთმანეთის მსგავსი შესრულებაა და 387-ე მუხლის საფუძველზე უნდა გადაწყდეს მათი შესრულების თანმიმდევრობა. სამოქალაქო კოდექსის 387-ე მუხლი ადგენს სხვადასხვა საფუძვლებიდან (ხელშეკრულებიდან) გამომდინარე ფულადი ვალდებულების შესრულების რიგითობას და არა ერთი სამართლებრივი ურთიერთობიდან წარმოშობილი ფულადი ვალდებულების ოდენობის დადგენისა და გაანგარიშების წესს. მოცემული მუხლი არეგულირებს იმ შემთხვევას, როცა სხვადასხვა ვალდებულებიდან გამომდინარე მოთხოვნათა შესრულების ვადა ერთდროულად დადგა.
აღნიშნულიდან გამომდინარე ამ მუხლის მიხედვით შეუძლებელია დადგინდეს საბანკო კრედიტის ხელშეკრულებიდან გამომდინარე პროცენტის დაფარვა, თუ ძირითადი დავალიანების დაფარვა უნდა განხორციელდეს პირველ რიგში.”
აპრილი 18, 2015 at 15:19 #26815EdikaParticipantა-ს ქონდა ნასესხები თანხა ბ-სგან. ა-მ ვალდებულება შშეასრულა ბ-ს მეზობელთან, რაც მოიწონა კანონით დადგენილი წესით ბ-მ. როდესაც ბ-მ თხოვა მის მეზობელს გადაეცა თანხა მისთვის, ამ უკანასკნელმა უთხრა რომ პირადი მიზნებისთვის შემოეხარჯა ეს თანხა.
რა იქნება ბ-ს მოთხოვნის სამართლებრივი საფუძველი მეზობლის მიმართ?
აპრილი 18, 2015 at 16:25 #26829ივერიელიParticipant@Edika said: ა-ს ქონდა ნასესხები თანხა ბ-სგან. ამ ვალდებულება შეასრულა ბ-ს მეზობელთან, რაც მოიწონა კანონით დადგენილი წესით ბ-მ. როდესაც ბ-მ თხოვა მის მეზობელს გადაეცა თანხა მისთვის, ამ უკანასკნელმა უთხრა რომ პირადი მიზნებისთვის შემოეხარჯა ეს თანხა.
რა იქნება ბ-ს მოთხოვნის სამართლებრივი საფუძველი მეზობლის მიმართ?
ამ შემთხვევაში ვინაიდან “ბ”-მ მოიწონა მისი მეზობლის მიმართ შესრულება, ეს ერთი მხრივ განაპირობებს “ა”-ს ვალდებულების შეწყვეტას და მეორე მხრივ მის ნებას, რომ მისი ფული გადაეცეს მის მეზობელს. ჩდება კითხვა მეზობლის მიერ “ბ”-ს ფულის მიღებისას, მასა და “ბ”-ს შორის რა იურიდიული ურთიერთობა ჩამოყალიბდა?
იმისათვის, რომ ეს ურთიერთობა მივიჩნიოთ სესხად, აუცილებელია არსებული გარემოებებიდან იკვეთებოდეს მხარეების მიერ სესხის არსებით პირობებზე შეთანხმება, როგორც ამას განსაზღვრავს სამოქალაქო კოდექსის 327-ე მუხლი. სესხის არსებითი პირობები:
ა)სესხის ხელშეკრულების მხარეები.
ბ) სესხის ხელშეკრულების საგანი.
გ) მხარეთა განზრახვა, რომ დადონ სესხის ხელშეკრულება.
ამ შემთხვევაში იკვეთება ხელშეკრულების მხარეები, ესენია “ბ” და მისი მეზობელი, იკვეთება ასევე ხელშეკრულების საგანი- “ბ”-ს ფული, თუმცა არ იკვეთება განზრახვა, რომ მხარეები დებენ სესხის ხელშეკრულებას, ამდენად ვფიქრობ, რომ იმ მონაცემებიდან გამომდინარე, რაც კაზუსში წერია, ასე კატეგორიულად ვერ ვიტყვით, რომ სესხის ხელშეკრულებასთან გვაქვს საქმე. ამის დასადგენად, საჭიროა მხარეების განზრახვის დადგენა.
აპრილი 18, 2015 at 20:37 #26853EdikaParticipantანუ რა მოცემულობაც გვაქვს, აქედან შეუძლებელია მოთხოვნის სამართლებრივი საფუძვლის განსაზღვრა?
აპრილი 18, 2015 at 20:47 #26859ივერიელიParticipant<cite> @Edika said:</cite>
ანუ რა მოცემულობაც გვაქვს, აქედან შეუძლებელია მოთხოვნის სამართლებრივი საფუძვლის განსაზღვრა?ვარაუდი შეიძლება, მაგრამ ზუსტად ვერ დაადგენა, სანამ არ მოხდება მხარეთა განზრახვის დადგენა.
აპრილი 18, 2015 at 20:52 #26862EdikaParticipantდა განზრახვა ნათელია რომ არის – 373.2 თანხმობა. თანხმობა ჩვეულებრივი გარიგებაა.
აპრილი 18, 2015 at 21:19 #26873ივერიელიParticipant<cite> @Edika said:</cite>
და განზრახვა ნათელია რომ არის – 373.2 თანხმობა. თანხმობა ჩვეულებრივი გარიგებაა.ნების გამოვლენაც არის და გარიგებაც, როგორც მე დავწერე უკვე ზემოთ, მაგრამ აქ კითხვის ნიშნის ქვეშ დგას საკითხი თუ რა გარიგებაა?? რატომ მაინდამაინც სესხი, იქნებ დავალების ხელშეკრულებაა ან ჩუქების ან სხვა სახის კიდე…
სად ჩანს, რომ “ბ”-ს ნებაა, მისი მეზობლისათვის ამ ფულის საკუთრებაში გადაცემა. თუ “ბ”-ს ასეთი განზრახვა არ ჰქონია, მაშინ სესხი ვერ იქნება ვერანაირად.
აპრილი 19, 2015 at 08:57 #26879EdikaParticipantსესხის და ჩუქების რა მოგახსენო, მაგრამ ზოგადად 373.2 არის დავალებაო. ას-872-830-2013
-
AuthorPosts
- You must be logged in to reply to this topic.