Forum Replies Created

Viewing 10 posts - 351 through 360 (of 606 total)
  • Author
    Posts
  • BLH
    Keymaster

    მართლსაწინააღმდეგო გარიგება

     

    საქმე № 3/321-02

     

    სამოქალაქო კოდექსის 54- მუხლის თანახმად ბათილია გარიგება, რომელიც არღვევს კანონით დადგენილ წესსა და აკრძალვებს, ეწინააღმდეგება საჯარო წესრიგს ან ზნეობის ნორმებს. ამ მუხლის თანახმად გარიგების ბათილობას იწვევს შემდეგი სახის ფასეულობათა დარღვევა: ) კანონით დადგენილი წესები და აკრძალვები; ) საჯარო წესრიგი; ) ზნეობის ნორმები. საჯარო წესრიგის დარღვევაში იგულისხმება სამოქალაქო ბრუნვის ფუნდამენტური პრინციპები, როგორიცაა საკუთრების უფლება, ხელშეკრულებისა და მეწარმეობის თავისუფლებანი და .. საჯარო წესრიგის დარღვევით ილახება არა მხოლოდ ურთიერთობის კონკრეტული მონაწილის უფლებები, არამედ იგი ვნებას აყენებს, პირველ რიგში, სახელმწიფოსა და საზოგადოების ინტერესებს.

    in reply to: სამოქალაქო პროცესი #28432
    BLH
    Keymaster

    სააღსრულებო ფურცლის/ დუბლიკატის გაცემა

     

    (სუსგ. N-ას 1273-1201-2012)

     

    “კანონიერ ძალაში შესული გადაწყვეტილების (განჩინების) სარეზოლუციო ნაწილით დადგენილი სასა-მართლოს ამა თუ იმ განკარგულების შესასრულებლად გაიცემა სააღსრულებო ფურცელი. “სააღსრულებო წარმოებათა შესახებ” კანონის მე-20 მუხლი ადგენს, რომ სააღსრულებო წარმოება არ დაიშვება სააღ-სრულებო ფურცლის გარეშე.

     

    სააღსრულებო ფურცელი გაიცემა იმ გადაწყვეტილებაზე, რომელიც ამ კანონით ექვემდებარება აღსრულებას. ამავდროულად, მითითებული კანონი ითვალისწინებს სააღსრულებო ფურცლის დაკარგვის შემთხვევაში სასამართლოს მიერ დუბლიკატის გაცემის შესაძლებლობას, კერძოდ, კანონის 23-ე მუხლი ადგენს, რომ სააღსრულებო ფურცლის დაკარგვის შემთხვევაში სასამართლოს, რომელმაც გასცა პირველი ეგზემპლარი, შეუძლია გასცეს დუბლიკატი. ამდენად, სააღსრულებო ფურცლის დუბლიკატის გაცემის მნიშვნელოვანი წინაპირობაა სააღსრულებო ფურცლის დაკარგვის ფაქტის დადგენა, სწორედ ამ ფაქტობრივი გარემოების დადგენას უკავშირებს კანონმდებელი სააღსრულებო ფურცლის დუბლიკატის გაცემას.”

    in reply to: ნასყიდობა/ჩუქება/გაცვლა #28423
    BLH
    Keymaster

    სამისდღეშიო რჩენის ხელშეკრულების შეწყვეტა (ას-1246-1373-04)

     

    ფაქტობრივი გარემოებები: სარჩენმა იმ მოტივით, რომ მარჩენალმა დაარღვია სამისდღეშიო რჩენის ხელშეკრულების პირობები, არ აკითხავდა მას ყოველდღიურად, თვეში რამოდენიმეჯერ აწვდიდა საკვებს მცირე ოდენობით ან გადასცემდა 4-5 ლარს, არ ზრუნავდა მასზე ავადმყოფობის დროს, არ ყიდულობდა წამლებს, არ იღებდა ზომებს მისი მკურნალობისათვის და მათ შორის ურთიერთობა აუტანელი გახდა, სარჩელით მიმართა სასამართლოს და მოითხოვა მხარეთა შორის დადებული სამისდღეშიო რჩენის ხელშეკრულების შეწყვეტა.

     

    სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება: სააპელაციო გაიზიარა მარჩენალის პოზიცია, რასაც დაეთანხმა უზენაესი სასამართლოც, შემდეგი საფუძვლებიდან გამომდინარე:

     

    “სკ-ის 949-ე მუხლის თანახმად როგორც მარჩენალს, ისე სარჩენს შეუძლიათ უარი თქვან სამისდღეშიო რჩენის ხელშეკრულებაზე, თუკი სახელშეკრულებო მოვალეობათა დარღვევის შედეგად მხარეთა შორის ურთიერთობა აუტანელი გახდა, ანდა სხვა არსებითი მიზეზები უკიდურესად აძნელებს ან შეუძლებელს ხდის მის გაგრძელებას.

     

    გადაცემული უძრავი ქონება ხელშეკრულების შეწყვეტისას უბრუნდება სარჩენს, ხოლო ხელშეკრულების შეწყვეტამდე გაწეული ხარჯები მარჩენალს არ აუნაზღაურდება თუ ხელშეკრულებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.:

    in reply to: ნასყიდობა/ჩუქება/გაცვლა #28422
    BLH
    Keymaster

    სამისდღეშიო რჩენის ხელშეკრულების ცნება და ბათილობის მტკიცების ტვირთი (ას-1009-1268-04)

     

    სკ-ის 941-ე მუხლის თანახმად, პირი, რომელიც კისრულობს სამისდღეშიო სარჩოს გადახდას (მარჩენალი), მოვალეა, გადაუხადოს იგი სარჩოს მიმღებს (სარჩენს) მთელი სიცოცხლის მანძილზე, თუ ხელშეკრულება სხვა რამეს არ ითვალისწინებს.

     

    სამისდღეშიო სარჩო შეიძლება დადგინდეს ფულადი ან ნატურალური სახით (ბინით, კვებით, მოვლით და სხვა აუცილებელი დახმარებით). სამისდღეშიო რჩენის ხელშეკრულების თავისებურება მდგომარეობს იმაში, რომ იგი არის სასყიდლიანი და მიზნად ისახავს მომავალში სარჩენის ქონების გადასვლას მარჩენალის საკუთრებაში განსაზღვრული შემხვედრი ანაზღაურების გადახდის გზით, რაც არ ხასიათდება გადასაცემი ქონების ეკვივალენტურობით. სარჩოს ოდენობა, რომელსაც სარჩენი ღებულობს მარჩენალისაგან სამისდღეშიო რჩენის ხელშეკრულებით, შეიძლება შეადგენდეს მარჩენალისათვის გადასაცემი ქონების ღირებულების უმნიშვნელო ნაწილს, ხოლო ზოგ შემთხვევაში კი შეიძლება მნიშვნელოვანად გადააჭარბოს კიდევაც ქონების ღირებულებას (რაც აიხსნება იმით, რომ რჩენა განსაზღვრულია სარჩენის სიცოცხლის ვადით, თუმცა მხარეები შეიძლება განსაზღვრულ დროზე შეთანხმდნენ).

     

    სსკ-ის 102-ე მუხლის პირველი ნაწილის თანახმად, თითოეულმა მხარემ უნდა დაადმტკიცოს გარემოებანი, რომლებზედაც იგი ამყარებს თავის მოთხოვნებსა და შესაგებელს. მოცემულ შემთხვევაში, სამისდღეშიო ხელშეკრულების ბათილობის მტკიცების ტვირთი ეკისრებოდა მოსარჩელეს, რომელმაც ვერ დაამტკიცა ის გარემოებები, რაც გახდებოდა სადავო ხელშეკრულების ბათილობის საფუძველი, შესაბამისად, საკასაციო პალატა თვლის, რომ გასაჩივრებული გადაწყვეტილების გაუქმების საფუძველი არ არსებობს.

    BLH
    Keymaster

    (N- ას-33-406-05)  არასწორი მკურნალობით მიყენებული ზიანი

     

    მოსარჩელეს მიადგა მატერიალური და მორალური ზიანი, რაც გამოიხატება სამი უშედეგო ოპერაციის ჩატარების შედეგად ჯანმრთელობის დაზიანებაში, რის გამოც მოითხოვა მატერიალური ზიანის  2700 აშშ დოლარისა და მორალური ზიანის _ 500000 ლარის ანაზღაურება.

     

    სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება:

     

    საერთაშორისო კონვენცია „ბიოლოგიაში და მედიცინაში ადამიანის უფლებების და ღირსების დაცვის შესახებ“ (1997წ. 4 აპრილის) განსაზღვრავს, რომ ნებისმიერი ჩარევა ჯანმრთელობის სფეროში, სამედიცინო კვლევის ჩათვლით, უნდა განხორციელდეს სათანადო პროფესიული ვალდებულებების და სტანდარტების შესაბამისად. ამავე კონვენციის მე-4 მუხლის განმარტებითი მემორანდუმი განმარტავს, რომ ექიმის ძირითადი მოვალეობაა არა მარტო პაციენტის განკურნება, არამედ ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუმჯობესება და ტკივილის შემსუბუქება და პაციენტის ფსიქოლოგიური კეთილდღეობის უზრუნველყოფა. (რატიფიცირებულია 27.05.2000).

     

    კონკრეტულ შემთხვევაში მოპასუხის მიერ არათუ შესრულდა კონვენციის მოთხოვნა, არამედ მოპასუხის არასწორი მოქმედების შედეგად მოსარჩელეს მიადგა ხანგრძლივი ფიზიკური და სულიერი ტკივილი. „ჯანმრთელობის დაცვის შესახებ“ კანონის მე-3 მუხლის „ო“ პუნქტის თანახმად, საექიმო შეცდომად ითვლება ექიმის მიერ უნებლიედ, პაციენტის მდგომარეობისათვის შეუსაბამო სადიაგნოზო და ან სამკურნალო ღონისძიებების ჩატარება, რაც კონკრეტულ შემთხვევაში მიყენებული ზიანის უშუალო მიზეზი გახდა.

     

    სკ-ის 1007-ე მუხლისა და „ჯანმრთელობის დაცვის შესახებ“ კანონის 103-ე მუხლის თანახმად, სამედიცინო დაწესებულებებში მკურნალობისას (ქირურგიული ოპერაციის ან არასწორი დიაგნოზით დამდგარი შედეგი და სხვა) პირის ჯანმრთელობისათვის მიყენებული ზიანი ანაზღაურდება საერთო საფუძვლით. ზიანის მიმყენებელი თავისუფლდება პასუხისმგებლობისაგან, თუ დაამტკიცებს, რომ ზიანის დადგომაში მას ბრალი არ მიუძღვის“.

     

    დასახელებული ნორმის თანახმად, მტკიცების ტვირთი იმის თაობაზე, რომ ზიანის დადგომაშიბრალი არ მიუძღვის, ეკისრება მოპასუხე მხარეს. პირს ზიანის ანაზღაურება დაეკისრება, თუ არსებობს ზიანის მიყენებისათვის პასუხისმგებლობის დაკისრების სამოქალაქო სამართლებრივი საფუძვლები: ზიანი, ქმედების მართლსაწინააღმდეგო ბრალი და მიზეზობრივი კავშირი პირის მოქმედებასა და დამდგარ შედეგს შორის, მოცემულ შემთხვევაში პასუხისმგებლობის ოთხივე პირობა არსებობს.

     

    მოსარჩელეს მოპასუხის არასწორი მკურნალობის შედეგად სამჯერ უშედეგოდ ჩაუტარდა უმძიმესი ქირურგიული ოპერაცია. იგი გახდა მესამე ჯგუფის ინვალიდი და შეეზღუდა შრომის უნარი. შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური სამინისტროს სასამართლო სამედიცინო ექსპერტიზის ცენტრის დასკვნის თანახმად, დადგინდა, რომ ორივე ოპერაცია შესრულებულია არასწორად, ტექნიკური წუნით.

     

    ამჟამად მოსარჩელეს ესაჭიროება ოპერაციული ჩარევა-ენდოპროთეზის დარჩენილი ფეხის კომპონენტის ამოღება და რეენდოპროთეზირება. სასამართლო კოლეგიამ მიიჩნია, რომ ზიანი მიყენებულია მოპასუხის მართლსაწინააღმდეგო მოქმედებით. მართლსაწინააღმდეგო მოქმედებასა და ზიანს შორის არსებობს მიზეზობრივი კავშირი და მოპასუხის მიერ დარღვეულ იქნა მკურნალობის აღიარებული სამედიცინო სტანდარტები, რასაც მოჰყვა პაციენტის ჯანმრთელობის მნიშვნელოვანი გაუარესება.

     

    უზენაესი სასამართლოს განმარტება:

     

    მოცემულ შემთხვევაში მოსარჩელის მოთხოვნის სამართლებრივი საფუძველია არა 1007-ე მუხლი, არამედ სკ-ის 394-ე მუხლის პირველი ნაწილი, რადგან მხარეებს შორის არსებობდა სახელშეკრულებო (2003 წ. 4 მარტის სამედიცინო მომსახურეობის ხელშეკრულება) ურთიერთობა.

     

    ვალდებულების დარღვევისათვის ან არაჯეროვნად შესრულებისას დგება სამოქალაქო პასუხისმგებლობა. მოცემული ნორმის საფუძველზე ვალდებულების დარღვევისას კრედიტორს შეუძლია მოითხოვოს გამოწვეული ზიანის ანაზღაურება.

     

    მოვალე ამ შემთხვევაში სტაციონარია. რადგან სკ-ის 396-ე მუხლით, მოვალემ იმ პირთა მოქმედებისათვის, რომელთაც იგი იყენებს საკუთარ ვალდებულებათა შესასრულებლად, ისეთივე მოცულობით უნდა აგოს პასუხი, როგორც საკუთარი ბრალეული მოქმედებით. აღნიშნულიდან გამომდინარე, პალატა თვლის, რომ მოსარჩელემ მოთხოვნა სათანადო მოპასუხეს წარუდგინა.

     

    რაც შეეხება სარჩელის დასაბუთებულობას, საოლქო სასამართლომ სწორად მიუთითა მოთხოვნის მაკვალიფიცირებელ გარემოებებზე (ბრალი, მართლწინააღმდეგობა, ზიანი, მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი). პალატა არ იზიარებს კასატორის მოსაზრებას იმის თაობაზე, რომ საოლქო სასამართლომ არ იმსჯელა მოპასუხის ბრალეულობის, მოქმედების არამართლზომიერებისა და მიზეზობრივ კავშირზე.

     

    პალატა იზიარებს საოლქო სასამართლოს მოსაზრებას იმის თაობაზე, რომ ექსპერტიზის დასკვნით დადგენილია ფაქტობრივი გარემოებები ზიანის არსებობის, ბრალის, მიზეზ-შედეგობრივი კავშირის შესახებ.

    BLH
    Keymaster

    კეთილსინდისიერების (გულისხმიერების ) პრინციპი

    (სუსგ. № ას-7-362-07)

    კასატორის საკასაციო საჩივრის საფუძველს წარმოადგენს ის გარემოება, რომ მოდავე მხარეთა შორის ვალდებულებითი ურთიერთობის განმსაზღვრელ დოკუმენტებში — 2003 წლის 15 იანვრის ხელშეკრულებასა და 2003 წლის 18 თებერვლის შეთანხმების ოქმით კასატორის ვალდებულებას წარმოადგენდა რა მოწინააღმდეგე მხარისათვის გადაცემული სახაზოსაკაბელო წყვილების დაზიანების საკონტროლო ვადებში აღდგენა, საკონტროლო ვადის ხანგრძლივობა დაზუსტებული არ არის, რაც სააპელაციო სასამართლოს გასაჩივრებული გადაწყვეტილებით არ გაუთვალისწინებია.

     საკასაციო პალატა თვლის, რომ კასატორის ამგვარი პოზიცია არ შეიძლება გაზიარებულ იქნეს სამოქალაქო კოდექსის მე-8 მუხლის მესამე ნაწილისა და 361- მუხლის მეორე ნაწილის დანაწესებიდან გამომდინარე, ვინაიდან აღნიშნული ნორმები სამოქალაქო ბრუნვის მონაწილეებს აკისრებს თავიანთი უფლებებისა და მოვალეობების კეთილსინდისიერ განხორციელებას, განსაკუთრებული გულისხმიერება გამოიჩინონ ერთმანეთის ქონებისა და უფლებების მიმართ, კერძოდ, მე-8 მუხლის მესამე ნაწილით, სამართლებრივი ურთიერთობის მონაწილენი ვალდებული არიან კეთილსინდისიერად განახორციელონ თავიანთი უფლებები და მოვალეობანი, ხოლო 361- მუხლის მეორე ნაწილით ვალდებულება უნდა შესრულდეს ჯეროვნად, კეთილსინდისიერად, დათქმულ დროსა და ადგილას.

    აღნიშნული ნორმა წარმოადგენს ზოგად დათქმას და ვრცელდება მთელ კერძო სამართალზე. სამოქალაქო კოდექსი უზრუნველყოფს რა მხარეთა ნებას ხელშეკრულების შინაარსის თავისუფალ განსაზღვრაში, ამასთანავე, თვითნებობის უფლებას მხარეებს არ აძლევს და ხელშეკრულების თავისუფლება სახელშეკრულებო სამართლიანობის ფარგლებში უნდა განხორციელდეს.

    კერძო სამართლის სუბიექტთა მიერ ხელშეკრულების პირობების სამართლიან განსაზღვრას და მხარეთა უფლებების დაბალანსებას უზრუნველყოფს სამოქალაქო კოდექსის 325- მუხლი, რომლის ძალითაც, თუ ვალდებულების შესრულების პირობები უნდა განისაზღვროს ხელშეკრულების ერთერთი მხარის ან მესამე პირის მიერ, მაშინ საეჭვოობისას ივარაუდება, რომ ამგვარი განსაზღვრა უნდა მოხდეს სამართლიანობის საფუძველზე. თუ მხარე პირობებს არ მიიჩნევს სამართლიანად ან მათი განსაზღვრა ჭიანურდება, გადაწყვეტილებას იღებს სასამართლო.

    მოცემულ შემთხვევაში საკასაციო პალატა ეთანხმება კასატორის მითითებას, რომ მოდავე მხარეთა შორის დადებული ხელშეკრულება და დანართი ნამდვილად არ მოიცავს მითითებას შესრულების ზუსტ ვადაზე (საკონტროლო ვადაზე), მაგრამ ხელშეკრულების ეს ხარვეზი მხარეს არ აძლევს უფლებას, არამართლზომიერად გამოიყენოს თავისი უფლება, ვინაიდან კერძო სამართლებრივ ურთიერთობებში ვალდებულება ყოველ მხარეს აკისრებს მეორე მხარის უფლებებისა და ქონებისადმი განსაკუთრებულ გულისხმიერებას (სამოქალაქო კოდექსის 316- მუხლის მეორე ნაწილი). ასეთი გულისხმიერება უნდა გამოიხატოს სწორედ იმაში, რომ თუკი მხარეთა შორის არ მომხდარა შეთანხმება ხელშეკრულების რომელიმე პირობაზე ან არსებობს ბუნდოვნობა აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით, ასეთი პირობა სამართლიანად უნდა

    განისაზღვროს და ყველა მხარე კეთილსინდისიერად და პატივისცემით უნდა მიუდგეს სხვის უფლებებსა და ქონებას. ამდენად, ხელშეკრულების პირობის დაუზუსტებლობა ან მისი გაუთვალისწინებლობა მხარეს პასუხისმგებლობისაგან არ ათავისუფლებს და ასეთ შემთხვევაში ხარვეზის აღმოფხვრა ხელშეკრულების შემვსები განმარტების მეშვეობით უნდა მოხდეს.

    BLH
    Keymaster

    უცილოდ ბათილი გარიგებები

    მართლსაწინააღმდეგო და ამორალური გარიგებანი

    სამოქალაქო კოდექსის 54-ე მუხლის მიხედვით „ბათილია გარიგება, რომელიც არღვევს კანონით დადგენილ წესსა და აკრძალვებს, ეწინააღმდეგება საჯარო წესრიგს ან ზნეობის ნორმებს.“

    მოცემული მუხლი ადგენს შინაარსობრივ მოთხოვნებს გარიგებისადმი, კერძოდ გარიგება იქნება უცილოდ ბათილი, თუ იგი ეწინააღმდეგება საქართველოს კანონმდებლობას, საჯარო წესრიგს ან ზნეობის ნორმებს.

    1)კანონსაწინაამღვდეგო გარიგებები-გარიგების ბათილობა შეიძლბა იყოს გამოწვეული, გარიგების შინაარსის წინააღმდეგობით საქართველოს კანონმდებლობასთან. საუბარია, როგორც სამოქალაქო კანონმდებლობაზე, ისე ადმინისტრაციულზე, საკონსტიტუციოზე, სისხის სამართლებრივზე და ა.შ.

    მაგ: ქრთამის მიცემა რაიმე საქმის გაკეთებისთვის, სსკ–ს  54–ე მუხლის მიხედვით იქნება ბათილი გარიგება, რადგან ეწინაამღვდეგბა კანონს, კონკრეტულად კი სისხლის სამართლის კანონმდებლობას.

    2)ზნეობის საწინაამღვდეგო გარიგებები– როცა ვამბობთ, რომ ბათილია ზნეობის ნორმების ხელმყოფი გარიგებები, აქ ძირითადად მხედველობაშია საზოგადოებაში აღიარებული ზნეობრივი ნორმები. ანგარიში უნდა გაეწიოს ამა თუ იმ რეგიონში გაბატონებულ ზნეობრივ წარმოდგენებს. მხედველობაში არ მიიღება მარდოოდენ ნების გამოვლენის სუბიექტის დამოკიდებულება ზნეობისადმი. საჭიროა, რომ ზნეობის ნორმის დარღვევა მოხდეს თვით გარიგებით, მისი დადების ფაქტით, ან მისი შინაარსით. უზნეო მოტივი ვერ მოახდენს გავლენას გარიგების ნამდვილობაზე, გარდა იმ შემთხვევებისა, როცა იგი სპეციალური შეთანხმების საგანს წარმოადგენს და სწორედ ამ მოტივით იდება გარიგება.

    3)საჯარო წესრიგის საწინაამღვდეგო გარიგებები-საჯარო წესრიგის ცნებაში იგულისხმება, სამოქალაქო ბრუნვის ფუნდამენტალური პრინციპები, როგორიცაა საკუთრების, ხელშეუხებლობისა და მეწარმეობის თავისუფლებანი და ა.შ.

    საჯარო წესრიგის დარღვევით ილახება არა მხოლოდ ურთიერთობის კონკრეტული მონაწილეთა უფლებები, არამედ იგი ვნებს სახელმწიფოსა და საზოგადოების ინტერესბს. მაგ: გარიგება, რომელის მიხედვითაც ერთი ადამიანი მეორეს მონად უდგება , ეს გარიგება იქნება ბათილი, რადგან ასეთი გარიგება ადამიანს ფაქტობრივად თიშავს სამოქალაქო ბრუნვიდან და ილახება მისი თავისუფლება.

    BLH
    Keymaster

    ბათილი გარიგებები

    ბათილი გარიგების სახეები:

    უცილოდ ბათილი გარიგება– ბათილია დადებისთანავე, გარიგება არ წარმოშობს არანაირ სამართლებრივ შედეგს. მაგ: სამოქალაქო კოდექსის 54-ე, 55-ე, 56.1-ე, 57-ე მუხლებით განსაზღვრული გარიგებები.

    მერყევად ბათილი გარიგება– ბათილია დადებისთანავე, თუმცა შესაძლებელია მისი ნამდვილად გახდომა.  მაგ: სამოქალაქო კოდექსის 63-ე მუხლით განსაზღვრული გარიგებები.

    საცილოდ ბათილი გარიგება– ნამდვილია დადებისთანავე, თუმცა შესაძლებელია შეცილება და გაბათილება, გაბათილების შემთხვევაში ბათილად ჩაითვლება დადებისთანავე. მაგ: მოტყუებით, იძულებით, შეცდომით დადებული გარიგებები.

    BLH
    Keymaster

    გარიგების ფორმა

    ბათილია კანონით ან ხელშეკრულებით გათვალისწინებული აუცილებელი ფორმის დაუცველად დადებული გარიგება, ასევე ნებართვის გარეშე დადებული გარიგება, თუ ამ გარიგებისთვის საჭიროა ნებართვა.

    მაგ: სამოქალაქო კოდექსის 323-ე მუხლი ითვალისწინებს წერილობით ფორმას უძრავი ნივთების გასხვისებასთან დაკავშირებულ ხელშეკრულებებთან დაკავშირებით. ამდენად, თუ მიწის ნასყიდობის ხელშეკრულება დაიდება ზეპირი ფორმით, იგი იქნება ბათილი.

    მაგ: მხარეებმა ხელშეკრულება გააფორმეს წერილობითი ფორმით, შესაბამისად ისინი შეთანხმდნენ წერილობით ფორმაზე და თუ მათ მიერ დადებული ხელშეკრულების გარკვეული პირობები ზეპირი ფორმით განაცხადეს, ეს პირობები იქნება ბათილი.

    მაგ: კულტურული მემკვიდრეობის სტატუსის მქონე ნივთის გაყიდვის შემთხვევაში აუცილებელია სახელმწიფოს შესაბამისი უწების თანხმობა, რომლის არ  არსებობის შემთხვევაში, ნასყიდობის ხელშეკრულება იქნება ბათილი.

    გარიგება შეიძლება დაიდოს ზეპირად ან წერილობითი ფორმით. გარიგება წერილობითი ფორმით შეიძლება დაიდოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევებში ან მხარეთა შეთანხმებით.

    გარიგების წერილობითი ფორმის არსებობისას საკმარისია გარიგების მონაწილე მხარეთა ხელმოწერა.

    მხარდაჭერის მიმღების მიერ გარიგების წერილობითი ფორმით დადებისას მას, მხარეების გარდა, ხელს აწერს მხარდამჭერი. მხარდამჭერი ხელმოწერით ადასტურებს მხარდაჭერის მიმღების მიერ გარიგების დადებისას სასამართლოს გადაწყვეტილებით განსაზღვრული მხარდაჭერის გაწევას.

    წერილობითი ფორმის არსებობისას, კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებში ან მხარეთა შეთანხმებით გარიგება ან გარიგების მონაწილე მხარეთა ხელმოწერების ნამდვილობა უნდა დაამოწმოს ნოტარიუსმა ან კანონით გათვალისწინებულმა სხვა პირმა.

    ხელის მოწერის გადანდობა სხვა პირისათვის

    იმ პირს, რომელიც თვითონ ვერ მოაწერს ხელს გარიგებას წერა-კითხვის უცოდინარობის, ფიზიკური ნაკლის, ავადმყოფობის გამო ან კანონით გათვალისწინებულ სხვა შემთხვევებში, შეუძლია გარიგებაზე ხელის

    მოწერა სხვას მიანდოს. ამ უკანასკნელის ხელის მოწერა დამოწმებული უნდა იყოს ოფიციალურად. ამასთანავე, უნდა აღინიშნოს ის მიზეზი, რომლის გამოც გარიგების დამდებმა ვერ შეძლო გარიგებაზე ხელის მოწერა.

    გარიგების დადება რამდენიმე დოკუმენტის შედგენით

    თუ გარიგების დადებისას შედგენილია ერთი და იმავე შინაარსის რამდენიმე დოკუმენტი, მაშინ საკმარისია თითოეულმა მხარემ ხელი მოაწეროს იმ დოკუმენტის ეგზემპლარს, რომელიც განკუთვნილია შესაბამისი მხარისათვის.

    BLH
    Keymaster

    ნების გამოვლენის განმარტება (სკ-ის 52-ე მუხლი)

     

    (სუსგ. N-ას-377-357-2011)

    ქუთაისის სააპელაციო სასამართლომ ქუთაისის რაიონული სასამართლოს გადაწყვეტილებაზე შემოსული საჩივრის განხილვისას განმარტა, ვინაიდან მხარემ კანონით დადგენილი ვადის გასვლის შემდეგ განცხადებით მიმართა სანოტარო ორგანოს დედის სასარგებლოდ სამკვიდროს მიღებაზე უარის თქმის შესახებ, აღნიშნულ ნების გამოვლენას იურიდიული ძალა არ გააჩნია.

    საკასაციო სასამართლოს განმარტება: მართალია, პალატა იზიარებს სააპელაციო სასამართლოს პოზიციას, რომ განცხადება სამკვიდროს მიღებაზე უარის თქმად ვერ ჩაითვლება, მაგრამ აღნიშნული არ ნიშნავს, რომ მითითებულ დოკუმენტს სამართლებრივი მნიშვნელობა არ გააჩნია. სკ-ის 52-ე მუხლის მიხედვით, ნების გამოვლენის განმარტებისას ნება უნდა დადგინდეს გონივრული განსჯის შედეგად და არა მარტოოდენ გამოთქმის სიტყვასიტყვითი აზრიდან.

    სანოტარო აქტიდან ნათლად ირკვევა, რომ მხარეს სურდა სამკვიდროდან თავისი კუთვნილი წილი გადასულიყო დედის საკუთრებაში, შესაბამისად, საკასაციო პალატა მიიჩნევს, რომ მითითებული სანოტარო აქტი ჩუქების ხელშეკრულებად უნდა ჩაითვალოს, რადგანაც აკმაყოფილებს ამ ხელშეკრულებისათვის გათვალისწინებულ სავალდებულო მოთხოვნებს, კერძოდ:

    ა) სანოტარო აქტი შეიცავს პირის ნებას ქონების სხვა პირის საკუთრებაში უსასყიდლოდ გადასვლასთან დაკავშირებით; ბ) ქონების გამსხვისებელი არის ამ ქონების მესაკუთრე; გ) მხარე ნების ნაკლის არსებობას ვერ ადასტურებს; დ) უძრავ ქონებაზე დადებული ხელშეკრულებისათვის გათვალისწინებული წერილობითი ფორმა დაცულია. ყოველივე აღნიშნულის გათვალისწინებით საკასაციო პალატა მიიჩნევს, რომ ჩუქების ხელშეკრულების ბათილად ცნობის საფუძველი არ არსებობს.

Viewing 10 posts - 351 through 360 (of 606 total)