Forum Replies Created
-
AuthorPosts
-
BLH
Keymasterსადაზღვევო შემთხვევის დადგომის შესახებ შეტყობინების ვალდებულება
სადაზღვევო შემთხვევის დადგომის გაგებისთანავე დამზღვევი მოვალეა აცნობოს ამის შესახებ მზღვეველს.
მაგ: დამზღვევი იმყოფებოდა უცხოეთში, როდესაც მისი მანქანა გაიძარცვა, მან აღნიშნულის თაობაზე შეიტყო მხოლოდ საქართველოში ჩამოსვლისთანავე და დაუყონებლივ შეატყობინა მზღვეველს. მოცემულ შემთხვევაში დამზღვევი მოქმედებდა მართლზომიერად, მზღვეველი ვერ გამოთქვამს პრეტენზიას მის მიმართ, დაზიანების ფაქტის დროულად შეუტყობინებლობის საფუძვლით.
მზღვეველს შეუძლია სადაზღვევო შემთხვევის დადგომის შემდეგ მოსთხოვოს დამზღვევს ყოველგვარი ცნობა, რომელიც კი აუცილებელია სადაზღვევო შემთხვევის ან მოვალეობის მოცულობის დასადგენად.
მზღვეველს არ შეუძლია დაეყრდნოს შეთანხმებას, რომლითაც იგი თავისუფლდება თავისი მოვალეობისაგან, თუ დამზღვევი არ შეასრულებს შეტყობინების მოვალეობას, მაგრამ ამით მზღვევლის ინტერესები არსებითად არ დაირღვევა.
მაგ: სადაზღვევო ხელშეკრულებაში მხარეები შეთანხმდნენ შემდეგ წესზე „მზღვეველი არ აანაზღაურებს სადაზღვევო შემთხვევით დამდგარ ზიანს, თუ დამზღვევი დროულად არ შეასრულებს სადაზღვევო შემთხვევის შეტყობინების ვალდებულებას“.
დაზღვეულ ბინაში მეზობლისგან ჩამოვიდა წყალი, რის შედეგადაც ბინას მიადგა ზიანი 10.000 ლარის ოდენობით. დამზღვევმა დროულად არ შეატყობინა მზღვეველს, თუმცა მიიღო ყველა ზომა, რათა ზუსტად დაფიქსირებულიყო ზიანის გამოწვევასთან და მის ოდენობასთან დაკავშირებული გარემოებები.
მოცემულ შემთხვევაში, მიუხედავად იმისა, რომ დამზღვევა დაარღვია შეტყობილების ვალდებულება, მზღვეველი უარს ვერ იტყვის ზიანის ანაზღაურებაზე, რადგან მისი ინტერესები არსებითად არ დარღვეულა, კერძოდ ზიანის გამომწვევი მიზეზები და ოდენობა ჯეროვნად იქნა დაფიქსირებული.
მზღვეველმა თავისი მოვალეობა უნდა შეასრულოს სადაზღვევო შემთხვევის დადგენისა და საზღაურის ოდენობის განსაზღვრის შემდეგ.
Keymasterსაფრთხის გაზრდის შესახებ ინფორმაციის შეტყობინების ვალდებულება
დამზღვევი მოვალეა დაუყოვნებლივ შეატყობინოს მზღვეველს საფრთხის გაზრდის შესახებ, რომელიც ხელშეკრულების დადების შემდეგ აღმოცენდა, თუ ეს არსებით გავლენას მოახდენდა ხელშეკრულების დადებაზე.
მოცემულ შემთხვევაში მზღვეველს უფლება აქვს მოშალოს ხელშეკრულება მოშლის ერთთვიანი ვადის დაცვით ან მოითხოვოს სადაზღვევო შესატანის შესაბამისი გაზრდა. თუ დამზღვევმა განზრახ გამოიწვია საფრთხის გაზრდა, მზღვეველს შეუძლია მოშალოს ხელშეკრულება ვადის დაცვის გარეშე.
Keymasterინფორმაციის შეუტყობინებლობის გამო ხელშეკრულების მოშლის ვადა
დამზღვევის მიერ ზემოთ აღნიშნული ცნობების შეუტყობინებლობიდან ერთი თვის განმავლობაში მზღვეველს შეუძლია მოშალოს ხელშეკრულება. ეს ვადა იწყება იმ მომენტიდან, როდესაც მზღვეველმა გაიგო შეტყობინების მოვალეობის დარღვევის თაობაზე. დამზღვევს უნდა ეცნობოს ხელშეკრულების მოშლის შესახებ.
მაგ: ავტომობილის დაზღვევის დროს “ა”-მ დაუმალა მზღვეველს, რომ ავტომობილს გააჩნდა ფარული ნაკლი. აღნიშნულის შესახებ მზღვეველმა გაიგო მოგვიანებით 2013 წლის 20 მაისს. მზღვეველმა 2013 წლის 20 აგვისტოს მოითხოვა ხელშეკრულების შეწყვეტა “ა”-ს მიერ მისთვის ინფორმაციის დამალვის საფუძვლით.
მოცემულ შემთხვევაში, სამოქალაქო კოდექსის 811-ე მუხლის საფუძველზე, მზღვეველს არ გააჩნია უფლებამოსილება მოშალის ხელშეკრულება, რადგან მისი მოთხოვნა არის ხანდაზმული. მას შეეძლო მოეთხოვა ხელშეკრულების შეწყვეტა მოცემული საფუძვლით, მხოლოდ 2013 წლის 21 ივნისამდე.
Keymasterარასწორი მონაცემების შეტყობინების შედეგები
მზღვეველს შეუძლია უარი თქვას ხელშეკრულებაზე მაშინაც, თუ არსებითი გარემოებების შესახებ შეტყობინება არასწორ მონაცემებს შეიცავს.
ხელშეკრულებაზე უარის თქმა დაუშვებელია, თუ მონაცემების უზუსტობა მზღვევლისათვის ცნობილი იყო, ან თუ დამზღვევს ბრალი არ მიუძღვის არასწორ მონაცემთა მიწოდებაში. ამ მონაცემების შეტყობინებიდან ერთი თვის განმავლობაში მზღვეველს შეუძლია მოშალოს ხელშეკრულება.
თუ დამზღვევს საფრთხის გარემოების შესახებ წერილობით კითხვებზე უნდა გაეცა პასუხი, მაშინ მზღვეველს უფლება აქვს მოშალოს ხელშეკრულება იმ გარემოებათა შეუტყობინებლობის გამო, რომელთა თაობაზედაც თუმცა კითხვა არ დასმულა, მაგრამ დამზღვევი განზრახ დუმდა.
Keymasterმზღვეველისთვის ინფორმაციის მიწოდების ვალდებულება
დამზღვევმა ხელშეკრულების დადებისას მზღვეველს უნდა შეატყობინოს ყველა მისთვის ცნობილი გარემოება, რომლებსაც არსებითი მნიშვნელობა აქვს საფრთხის ან დაზღვევით გათვალისწინებული შემთხვევის დადგომისათვის.
არსებითია ის გარემოებები, რომლებსაც შეუძლიათ გავლენა მოახდინონ მზღვევლის გადაწყვეტილებაზე, უარი თქვას ხელშეკრულებაზე ან დადოს იგი შეცვლილი შინაარსით.
მაგ: ავტომობილის დაზღვევის დროს „ა“-მ არ განუცხადა მზღვეველს, რომ ავტომობილი იყო ნაავარიევი და გააჩნდა ფარული ნაკლი.
მაგ: სახლის დაზღვევის დროს „ა“-მ არ განუცხადა მზღვეველს, რომ სახლს გააჩნდა არსებითი ბზარი საყდენ კედელზე.
არსებითად ჩაითვლება ასევე გარემოება, რომლის შესახებაც მზღვეველი წერილობით შეეკითხება დამზღვევს გარკვევით და არაორაზროვნად.
თუ მზღვეველს არ ეცნობა არსებითი გარემოების შესახებ, მაშინ მას შეუძლია უარი თქვას ხელშეკრულებაზე. იგივე მნიშვნელობა აქვს, თუ არსებით გარემოებათა შეტყობინებას დამზღვევმა განზრახ აარიდა თავი.
დაუშვებელია ხელშეკრულების შეწყვეტა, თუ მზღვეველმა იცოდა დაფარულ გარემოებათა შესახებ, ან დამზღვევს არ მიუძღვის ბრალი მათ შეუტყობინებლობაში.
მაგ: სადაზღვევო ხელშეკრულების გაფორმებამდე, მზღვეველმა გამოიკვლია ავტომობილი და აღმოაჩინა, რომ იგი ნაავარიევი იყო და გააჩნდა გარკვეული ნაკლი.
Keymasterდომეინი, როგორც სასაქონლო ნიშანზე არსებული განსაკუთრებული უფლების გავრცელების ობიექტი
სუსგ. № 3კ/589 2000 წელი, 11 ოქტომბერი
თბილისის საოლქო სასამართლოს სამოქალაქო და სამეწარმეო საქმეთა კოლეგიას კავშირმა „ს-ო“ მიმართა სარჩელით. მოსარჩელე მიუთითებდა, რომ 1999 წლის 3 ნოემბერს „საქპატენტში“ კავშირი „ს-ოს“ სახელზე რეგისტრირებულ იქნა სასაქონლო ნიშანი „MMC (მმც)“. მიუხედავად მრავალჯერადი წერილობითი და ზეპირი გაფრთხილებისა, შპს „მ-ი“ იყენებს საქმიანი საქართველოს კუთვნილ სასაქონლო ნიშანს.
ეს გარემოება დასტურდება „მ-ის“ ინეტერნეტში არსებული გვერდით, სადაც გამოყენებულია აღნიშნული სასაქონლო ნიშანი. მოსარჩელე მოითხოვდა, რომ შპს „მ-ს“ აეკრძალოს კავშირი „ს-ოს“ მიერ რეგისტრირებული სასაქონლო ნიშნის გამოყენება ინტერნეტის საინფორმაციო ქსელში, მის მიერ განთავსებული გვერდის დასახელებაში, აგრეთვე ამ გვერდის მისამართსა და ელექტრონული ფოსტის მისამართში სასაქონლო ნიშნების შესახებ საქართველოს კანონის 45-ე მუხლის მე-2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის შესაბამისად. (ძველი კანონი).
დომეინურ სახელთან მიმართებაში სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების შინაარსი უნდა განიმარტოს კანონმდებლობის შესაბამისი ნორმების მთლიანობაში ანალიზის საფუძველზე.
დომეინი ინტერნეტში წარმოადგენს მისამართსა და სახელს, რომლის მეშვეობით ხდება მისი მფლობელის ინდივიდუალიზება.
„სასაქონლო ნიშნების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-6 მუხლის თანახმად, (ძველი კანონი) განსაკუთრებული უფლების მქონე პირს შეუძლია აუკრძალოს მესამე პირს მისი თანხმობის გარეშე სამოქალაქო ბრუნვაში გამოიყენოს ისეთი ნიშანი, რომელიც განსაკუთრებული უფლების მქონე პირის დაცული სასაქონლო ნიშნის იდენტური ან მსგავსია. აღიარებული განმარტებით, სამოქალაქო ბრუნვა არის ეკონომიკური ბრუნვის სამოქალაქო სამართლებრივი გამოხატულება, რომელიც ხორციელდება ვალდებულებითი სამართლის ხელშეკრულებითი და არასახელშეკრულებო ინსტიტუტებით. სახელისა და მისამართის მთავრი ფუნქცია არ არის მისი მფლობელის სამოქალაქო ბრუნვაში მონაწილეობა; ის წარმოადგენს ინტერნეტში პირის ინდივიდუალიზების, მისი მიგნების საშუალებას. აღნიშნულ გარემოებათა გამო, ის არ შეიძლება ჩაითვალოს სასაქონლო ნიშანზე არსებული განსაკუთრებული უფლების გავრცელების ობიექტად.
გასათვალისწინებელია ისიც, რომ თვით „სასაქონლო ნიშნების შესახებ“ კანონი (მე-7 მუხლი, ძველი კანონი) სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების განხორციელების თვალსაზრისით სახელსა და მისამართს ანსხვავებს სხვა ნიშნებისაგან. განსაკუთრებული უფლება ვერ განხორციელდება იმ შემთხვევაში, როდესაც სასაქონლო ნიშნად გამოყენებულია საკუთარი სახელი და მისამართი.
საოლქო სასამართლოს კოლეგიამ მოცემული საქმის არსებითად გადასაწყვეტად მნიშვნელოვნად მიიაჩნია მოსარჩელისათვის სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციამდე ცნობილი იყო თუ არა შპს „მ-ის“ დომეინი და მან „საქპატენტში“ ნიშნის რეგისტრაცია მისი საქმიანობისათვის ხელის შეშლის მიზნით ხომ არ განახორციელა, მაგრამ მან ამ გარემოებების გასარკვევად არ გამოიძახა მოწმეები, რომელთა გამოძახებაზეც მხარემ იშუამდგომლა.
პალატა იზიარებს საოლქო სასამართლოს კოლეგიის მოსაზრებას, რომ მოცემული დავის გადასაწყვეტად მნიშვნელოვანია დადგინდეს, რა მიზანს ემსახურებოდა კავშირი „ს-ოს“ მიერ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია „საქპატენტში“. პალატა თვლის, რომ კოლეგიამ უნდა დაკითხოს მოპასუხის მიერ მითითებულ მოწმეები, რათა გაირკვეს და დადგინდეს საქმისათვის გადამწყვეტი მნიშვნელობის მქონე გარემოებები.
თუ მტკიცებულებების საფუძველზე დადგინდება, რომ კავშირი „ს–ოს“ მიერ მოცემული სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია განხორციელდა იმ მიზნით, რომ ზიანი მიადგეს შპს „მ–ს“, სასამართლომ საქართვლო სამოქალაქო კოდექსის 115-ე მუხლის საფუძველზე სარჩელი არ უნდა დააკმაყოფილოს. სამოქალაქო უფლება უნდა განხორციელდეს მართლზომიერად, პირმა თავისი უფლებები არ უნდა გამოიყენოს მხოლოდ იმ მიზნით, რომ ზიანი მიადგეს სხვას. აღნიშნული ნორმა მოითხოვს მოქალაქეებისაგან და იურიდიული პირებისაგან სამოქალაქო უფლებების კეთილსინდისიერ განხორციელებას, საქმიანი ურთიერთობების კეთილი ტრადიციების დაცვას. ის შეიცავს პირდაპირ აკრძალვას უფლებათა ისეთი გამოყენებისა, რომელიც იწვევს სხვათა კანონიერი უფლებებისა და ინტერესების დარღვევას. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციისა და რეგისტრაციით მოპოვებული უფლება არ შეიძლება გამოყენებულ იქნეს არამართლზომიერი მიზნით.
მოცემულ შემთხვევაში სასამართლომ უნდა გაითვალისწინოს, ასევე, სამრეწველო საკუთრების დაცვის პარიზის კონვეციის 10 ბის მუხლი (არაკეთილსინდისიერი კონკურენცია): კავშირის ქვეყნები შებოჭილნი არიან ვალდებულებებით უზრუნველყონ თავისი მოქალაქეებისათვის ეფექტური დაცვა არაკეთილსინდისიერი კონკურენციისაგან. არაკეთილსინდისიერი კონკურენციის აქტს შეადგენს ნებისმიერი კონკურენციის გაწევის აქტი, რომელიც ეწინააღმდეგება სამეწარმეო თუ კონკურენციული საქმიანობის პატიოსან ჩვევებს.
იკრძალება ყველა ისეთი ქმედება, რომელმაც რაიმე სახით შეიძლება გამოიწვიოს აღრევა კონკურენტის საწარმოსთან, საქონელთან ან სამრეწველო, თუ კომერციულ საქმიანობასთან.
დომეინური სახელისა და სასაქონლო ნიშნის გამოყენების მართლზომიერება შეფასებულ უნდა იქნეს საქმიანი ბრუნვის ტრადიციებისა და უფლების განხორციელების მართლზომიერი საზღვრების გათვალისწინებით. აღნიშნული თვალსაზრისით, არამართლზომიერად უნდა იქნეს მიჩნეული, რომ არაკეთილსინდისიერი კონკურენციის მიზნით ინტერნეტში დომეინად დარეგისტრირდეს ნიშანი, რომელიც უკვე არსებული გარკვეული რეპუტაციის მქონე სასაქონლო ნიშნის იდენტური ან მსგავსია. ასევე, არამართლზომიერად უნდა იქნეს მიჩნეული უკვე დარეგისტრირებული დომეინური სახელის სხვა პირის მიერ სასაქონლო ნიშნად რეგისტრაცია და შემდეგში სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების საფუძველზე დომეინის გამოყენების აკრძალვა.
Keymasterსასაქონლო ნიშნის ბათილად ცნობა
უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილება N- ას-791-740-10
მოსარჩელემ განმარტა, რომ შპს „ჯ. და კ-ნიას“ ინტელექტუალური საკუთრების ეროვნულ ცენტრში 2009 წლის თებერვლიდან რეგისტრირებული აქვს სასაქონლო ნიშანი (#19081), რომელიც წარმოადგენს მაიონეზის პროდუქტს.
2007 წლის აპრილის თვიდან მოსარჩელეს თავისი მაიონეზის პროდუქტი „ს-ოდა“ დაპა-ტენტებული აქვს „საქპატენტში“.
მოცემული პროდუქტები თავიანთი ეტიკეტის გამოსახულებითი თვისების მიხედვით წარმოადგენენ ერთმანეთის მსგავსებს.
მოსარჩელის წარმომადგენელმა განმარტა, რომ მოპასუხემ სადავო სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციით დაარღვია დაცული საავტორო უფლებები და არაკეთილსინდისიერი განზრახვით მოახდინა სასაქონლო ნიშნად მაიონეზ „ს-ოდას“ სამომხმარებლო ბაზარზე დამკვიდრებული და საყოველთაოდ ცნობილი ეტიკეტის მსგავსი შეფუთვის მქონე მაიონეზის რეგისტრაციისათვის განაცხადის წარდგენა მისი შემდგომი კომერციული მიზნით გამოსაყენებლად.
სააპელაციო სასამართლოს განმარტება:
სააპელაციო პალატამ განმარტა, რომ „სასაქონლო ნიშნების შესახებ“ საქართველოს კანონის 28-ე მუხლი აკეთებს ჩამონათვალს იმ საფუძვლებისას თუ როდისაა შესაძლებელი სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ბათილად ცნობა. აპელანტი მხარის მითითებით, მოპასუხემ თავისი სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია არაკეთილსინდისიერი განზრახვით მოახდინა და ამ რეგისტრაციით დაარღვია მესამე პირის საავტორო უფლებები.
არაკეთილსინდისიერ განზრახვაში აპელანტი მხარე გულისხმობს იმდენად დიდი მსგავსების მქონე სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას მოპასუხის მიერ, რომელმაც მის მიერ რეგისტრირებულ სამრეწველო ნიმუშთან მსგავსების გამო აღრევა გამოიწვია.
პალატამ არ გაიზიარა აღნიშნული მოსაზრება და განმარტა, რომ არაკეთილსინდისიერი განზრახვა, რომელიც საბოლოოდ აღრევას იწვევს სრულიად შეფასებითი კატეგორიაა. აპელანტი არ მიუთითებს, რომ სადაო სასაქონლო და სამრეწველო ნიმუშები ერთმანეთის იდენტურია, არამედ მიუთითებს, რომ ისინი ერთმანეთს იმდენად ემსგავსება, რომ აღრევას იწვევს.
„სასაქონლო ნიშნის შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-5 მუხლის თანახმად, სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე უარის თქმის საფუძველია ის გარემოება, თუ იგი საქართველოში დაცული უფრო ადრინდელი პრიორიტეტის მქონე სამრეწველო ნიმუშის იდენტურია.
ქრესტომატიულად იდენტურობა ზუსტ იგივეობას ნიშნავს, მსგავსება კი მხოლოდ გარკვეული ნიშანთვისებების იგივეობას.
პალატა განმარტავს, რომ კანონმდებელი რეგისტრაციის ბათილობის საფუძვლად მხოლოდ შესადარებელი სასაქონლო და სამრეწველო ნიმუშების იდენტურობას მიიჩნევს და არა მსგავსებას.
ტერმინს „მსგავსებას“ კანონმდებელი მხოლოდ სასაქონლო და სამრეწველო ნიშნის მატარებელი საქონლის შესაფასებლად მოიხმობს და არა თავად სასაქონლე ან სამრეწველო ნიშნისა. აქედან გამომდინარე კი აყალიბებს თავის ნებას რომ მხოლოდ იმ შემთხვევაში იქნება სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია უსწორო, ანუ ბათილად საცნობი, თუ იგი უფრო ადრინდელი პრიორიტეტის მქონე სამრეწველო ნიმუშის იდენტურია (მუხლი 5 პუნქტი 3).
პალატა შენიშნავს, რომ ამ კუთხით საკითხი სადაოდ აპელანტ მხარეს არც გაუხდია, ანუ აპელანტს არსად მიუთითებია, რომ სასაქონლო და სამრეწველო ნიმუშები ერთმანეთის იდენტურია. აპელანტის არგუმენტი მდგომარეობს იმაში, რომ მოპასუხის სასაქონლო ნიშანსა და მოსარჩელის სამრეწველო ნიმუშს შორის მსგავსება იმდენად დიდია, რომ მომხმარებლის ცნობიერებაში მათ აღრევას იწვევს.
სასაქონლო ნიშნების შესახებ საქართველოს კანონის 28-ე მუხლის I ნაწილის „ა“ პუნქტის თანახმად სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას ბათილად ცნობს სასამართლო თუ სასაქონლო ნიშანი ამ კანონის მე-4 ან მე-5 მუხლის მოთხოვნათა დარღვევითაა რეგისტრირებული.
სააპელაციო პალატამ განმარტა, რომ გადაწყვეტილებაში უკვე იყო საუბარი იმის თაობაზე რომ კანო-ნის მე-5 მუხლში გაკეთებული დათქმა სასაქონლო და სამრეწველო ნიმუშთა იდენტურობის თაობაზე განსახილველ შემთხვევაში არ არის დადასტურებული. აღნიშნული გარემოება კი „ჯი თი სი და კ-ნიის“ მი-ერ რეგისტრირებული სადაო სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ბათილობის გამომრიცხავ გარემოებას წარმოადგენს.
რაც შეეხება საავტორო უფლებების დარღვევას, პალატის მოსაზრებით მსგავსია თუ არა ორი შესადარებელი ეტიკეტი ერთმანეთისა სრულიად შესაფასებელი კატეგორიაა და იგი ერთგვარად გამორიცხავს კიდეც ამ შეფასების შედეგად გაკეთებული დასკვნის კატეგორიულობას.
საავტორო უფლების დარღვევად მხოლოდ ისეთი მსგავსება შეიძლება მივიყნიოთ, როდესაც მთლიანად მითვისებულია საავტორო უფლების ობიექტი, კონკრეტულ შემთხვევაში თუ მთლიანად ერთმანეთის მსგავსი იქნებოდა ფერთა კომბინაცია, რკალების მოხაზულობა, ასოთა განლაგება, ზეთისხილის ტოტების ოდენობა და ა.შ. რასაც კონკრეტულ შემთხვევაში ადგილი არა აქვს.
გამომდინარე აღნიშნულიდან სააპელაციო პალატამ ჩათვალა, რომ სს „ე-ს“ საავტორო უფლება არ არის ხელყოფილი, რაც მისი სარჩელის დაკმაყოფილების გამომრიცხავ გარემოებას წარმოადგენს.
კასატორის არგუმენტაცია საკასაციო საჩივარში:
კასატორის წარმომადგენელმა აღნიშნა, რომ სს „ე-ს“ პროდუქტი არის რუსული წარმოების და მასზე დატანილია რუსულენოვანი წარწერები. ასეთივე რუსულენოვანი წარწერები დატანილია მოწინააღმდეგე მხარის მიერ გამოშვებულ პროდუქტზეც, მიუხედავად იმისა, რომ იგი ქართული წარმოებისაა. კასატორმა განმარტა, რომ პროდუქციის მსგავსების დამადასტურებელ ნიშნებს წარმოადგენენ, პროდუქტის ერთი-დაიგივე გარეგანი ფერი, მიმსგავსებული მხატვრული შესრულება სიტყვათა წყობითა და მოხაზულობითი განლაგებით. შეფუთვაზე გადატანილია გამოსახულებითი და აღწერილობითი ნიშნები მსგავსი ელემენტე-ბით, როგორიცაა მოხაზულობითი რკალი, სახელწოდება `ოლივკოვი~, მსგავსი ფერების კომბინაცია, ზომები მოცულობა, რუსულენოვანი წარწერები და საერთო ჯამში ვიზუალური გამოსახულება. ანუ მოწინა-აღმდეგე მხარის სასაქონლო ნიშანში ადგილი აქვს იმ მხატვრული ნაწარმოების გამოყენებას, რომელზე-დაც მოსარჩელეს გააჩნია საავტორო უფლებები. აღნიშნული მსგავსება დადასტურებულია ექსპერტიზის დასკვნითაც, რომელზეც სასამართლოს არ უმსჯელია.
საკასაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება:
მოსარჩელის ერთ-ერთი მოთხოვნა იყო პრიორიტეტის მქონე სამრეწველო ნიმუშთან მიმსგავსებული სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ბათილად ცნობა. სააპელაციო სასამარ-თლოს მტკიცებით კი, სასაქონლო ნიშნის ბათილად ცნობა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია დასაშვები, თუ იგი პრიორიტეტის მქონე სამრეწველო ნიშნის ზუსტად იდენტურია.
საკასაციო პალატა მიიჩნევს, რომ მოცემული საკითხის გადასაწყვეტად აუცილებელია არა მარტო სა-საქონლო ნიშანსა და სამრეწველო ნიმუშთან დაკავშირებული საკანონმდებლო ნორმების მოყვანა, არა-მედ იმის გათვალისწინებაც, თუ რა როლს ასრულებს თითოეული მათგანი ბაზარზე.
„სასაქონლო ნიშნების შესახებ“ კანონის მე-3 მუხლის 1-ლი პუნქტის მიხედვით, სასაქონლო ნიშანი არის სიმბოლო ან სომბოლოთა ერთობლიობა, რომელიც გამოისახება გრაფიკულად და განასხვავებს ერ-თი საწარმოს საქონელს ან/და მომსახურებას მეორე საწარმოს საქონლისა ან/და მომსახურებისაგან.
ამრიგად, აღნიშნული ნორმიდან გამომდინარე, სასაქონლო ნიშანი არის აღნიშვნა, რომელის დანიშნუ-ლებაა ერთი მწარმოებლის საქონელი განასხვავოს მეორე მწარმოებლის საქონლისაგან.
რაც შეეხება სამრეწველო ნიმუშს, მისი ძირითადი ფუნქცია ესთეტიკური ზეგავლენის მოხდენის გზით, მყიდველის მოზიდვაა. იგი ერთი მწარმოებლის მეორესაგან განმასხვავებელი აღნიშვნა არ არის. სწორედ ამ მიზეზით, ინტელექტუალური საკუთრების შესახებ კანონმდებლობით ნაკლები დაცვით სარგებლობს, ვიდრე სასაქონლო ნიშანი.
„სასაქონლო ნიშნების შესახებ“ კანონის 28-ე მუხლის 1-ლი პუნქტის მიხედვით, სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას ბათილად ცნობს სასამართლო მესამე პირის მოთხოვნით, თუ სასაქონლო ნიშანი ამ კანო-ნის მე-4 ან მე-5 მუხლის მოთხოვნათა დარღვევითაა რეგისტრირებული.
იმავე კანონის მე-4 მუხლის „ვ“ ქვეპუნქტის მიხედვით, სასაქონლო ნიშანი არ დარეგისტრირდება, თუ საქართველოში დაცული, უფრო ადრინდელი პრიორიტეტის მქონე სამრეწველო ნიმუშის იდენტურია, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც სასაქონლო ნიშნის რეგიტრაციას ითხოვს ამ სამრეწველო ნიმუშზე გან-საკუთრებული უფლების მფლობელი.
ამგვარად, აღნიშნული ნორმიდან გამომდინარე, იმისათვის რომ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია ბათლად იქნას ცნობილი, რეგისტრაციის შესახებ განაცხადი შეტანილი უნდა იყოს საქართველოში და-ცულ სამრეწველო ნიმუშზე განსაკუთრებული უფლების მფლობელისაგან განსხვავებული პირის მიერ, სამრეწველო ნიშანზე უფრო გვიან, ამასთან სასაქონლო ნიშანი სამრეწველო ნიმუშის იდენტური უნდა იყოს. იდენტურობა გულისხმობს ზუსტ იგივეობას, რასაც განსახილველ შემთხვევაში ადგილი არ აქვს. ის, რომ შპს “ჯ. და კ-ნიის” სასაქონლო ნიშანი სს „ე-ს“ სამრეწველო ნიმუშის იდენტური არაა, არც მოსარჩე-ლეს გაუხდია სადავოდ. მხარე საკუთარი მოთხოვნის დასასაბუთებლად ყველა ეტაპზე მხოლოდ მსგავსე-ბაზე მიუთითებდა.
სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 410-ე მუხლის თანახმად, საკასაციო სასამართლო არ დააკმაყოფი-ლებს საკასაციო საჩივარს, თუ კანონის მითითებულ დარღვევას არა აქვს ადგილი.
საკასაციო პალატა მიიჩნევს, რომ გასაჩივრებული განჩინება დასაბუთებული, კანონიერია და მისი გაუქმების სამართლებრივი საფუძველი არ არსებობს.
Keymasterპასუხისმგებლობა სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების დარღვევისათვის
სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების დარღვევის შემთხვევაში სასაქონლო ნიშნის მფლობელს უფლება აქვს მიმართოს სასამართლოს და მოითხოვოს:
ა) თავისი უფლების დამრღვევი ქმედების შეწყვეტა;
ბ) მიყენებული ზიანის ანაზღაურება;
გ) ყველა იმ გამოსახულების, ეტიკეტის, ანაბეჭდის, შეფუთვის, შესაფუთი მასალისა და სარეკლამო განცხადების განადგურება, რომელიც შეიცავს რეგისტრირებულ სასაქონლო ნიშანს, წარმოადგენს მის ასლს ან იმიტაციას;
დ) სასაქონლო ნიშნის დასამზადებლად განკუთვნილი კლიშეების, მატრიცების, ხოლო თუ სასაქონლო ნიშნის საქონლისაგან განცალკევება შეუძლებელია, თვით ამ საქონლის განადგურებაც კი.
Keymasterსასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ბათილად ცნობა
სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას ბათილად ცნობს სასამართლო მესამე პირის მოთხოვნით, თუ:
ა) სასაქონლო ნიშანი ამ კანონის მე-4 ან მე-5 მუხლის მოთხოვნათა დარღვევითაა რეგისტრირებული;
ბ) სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია მოხდა არაკეთილსინდისიერი განზრახვით;
გ) სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია მოხდა პარიზის კონვენციის ერთ-ერთ წევრ ქვეყანაში ამ სასაქონლო ნიშნის მფლობელის წარმომადგენლის ან აგენტის მიერ თავის სახელზე, სასაქონლო ნიშნის მფლობელის ნებართვის გარეშე;
დ) სასაქონლო ნიშანი შეიცავს საფირმო სახელწოდებას, რომელზედაც უფლებები წარმოშობილია სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე განაცხადის შეტანამდე, რის შედეგადაც ჩნდება აღრევის შესაძლებლობა;
ე) ამგვარი რეგისტრაციით ირღვევა მესამე პირის საავტორო უფლებები, რომლებიც წარმოშობილია სასაქონლო ნიშნისათვის დადგენილი პრიორიტეტის თარიღამდე.
თუ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ბათილად ცნობის საფუძვლები არსებობს საქონლის რეგისტრირებული ჩამონათვლის ნაწილის მიმართ, რეგისტრაცია ბათილად იქნება ცნობილი მხოლოდ ამ ნაწილის მიმართ.
საქონლის მთელი ჩამონათვლის ან მისი ნაწილის მიმართ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ბათილად ცნობის შემთხვევაში შესაბამისი ცვლილებები შეიტანება რეესტრში და ცნობა ამის შესახებ ქვეყნდება ბიულეტენში.
Keymasterსასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმების საფუძვლები
სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას აუქმებს „საქპატენტი“:
ა) სასაქონლო ნიშნის მფლობელის მოთხოვნით;
ბ) სასაქონლო ნიშნის მფლობელი ფიზიკური პირის გარდაცვალების შემთხვევაში, თუ მას არ დარჩა მემკვიდრე, ან იურიდიული პირის ლიკვიდაციის შემთხვევაში, თუ არ არსებობს უფლებამონაცვლე;
სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას აუქმებს სასამართლო მესამე პირის მოთხოვნით, თუ:
ა) სასაქონლო ნიშანი არ გამოიყენებოდა უწყვეტად 5 წლის განმავლობაში იმ საქონელზე, რომლის მიმართაც არის ეს ნიშანი რეგისტრირებული საქართველოში. თუ ნიშნის გამოყენება დაიწყო ან განახლდა აღნიშნული ხუთწლიანი ვადის გასვლიდან სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმების მოთხოვნის შეტანამდე
შუალედში, არავის არ აქვს უფლება, მოითხოვოს სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმება;
ეს საფუძველი არ გამოიყენება, თუ სასაქონლო ნიშნის მფლობელის მიერ სასაქონლო ნიშნის გამოუყენებლობა მისი ნებისაგან დამოუკიდებლად წარმოშობილი გარემოებებით არის განპირობებული. ასეთ გარემოებებად ჩაითვლება, მაგალითად, სასაქონლო ნიშნით დაცულ საქონელთან დაკავშირებით დაწესებული იმპორტის შეზღუდვები ან ხელისუფლების მიერ დადგენილი სხვა მოთხოვნები.
ბ) სასაქონლო ნიშანი იქცა გვარეობით ცნებად იმ საქონლისთვის, რომლის მიმართაც ის არის რეგისტრირებული;
გ) სასაქონლო ნიშნის მფლობელის მიერ ან მისი თანხმობით სასაქონლო ნიშნის გამოყენება მომხმარებელს მცდარ წარმოდგენას უქმნის საქონლის სახეობის, თვისების, ხარისხის, ღირებულების ან გეოგრაფიული წარმოშობის ან სხვა მახასიათებლების შესახებ.
თუ სასაქონლო ნიშნის გაუქმების საფუძვლები არსებობს საქონლის რეგისტრირებული ჩამონათვლის ნაწილის მიმართ, რეგისტრაცია უქმდება მხოლოდ ამ ნაწილის მიმართ.
საქონლის მთელი ჩამონათვლის ან მისი ნაწილის მიმართ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმების შემთხვევაში შესაბამისი ცვლილებები შეიტანება რეესტრში და ცნობა ამის შესახებ ქვეყნდება ბიულეტენში.
-
AuthorPosts