ერთობლივი შემოსავლები და გამოქვითვები

[BLH]

აქტივების ღირებულების სრულიად გამოქვითვა

 

ძირითადი საშუალებების მიმართ, გარდა საწარმოს კაპიტალში შეტანილისა, გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს, სრულად გამოქვითოს ამ აქტივების ღირებულება იმ საგადასახადო წელს, როდესაც ძირითადი საშუალებები ექსპლუატაციაში შევიდა.

 

მაგ: 2014 წელს კომპანია „X”-მა შეიძინა 100.000 ლარის ღირებულების მანქანა-დანადგარები და დაიწყო მათი ექსპლოატაცია იმავე წელს. კომპანიამ გადაწყვიტა ამავე წელს სრულიად გამოექვითა აქტივების ღირებულება ერთობლივი შემოსავლებიდან. ასეთ შემთხვევაში კომპანია უფლებამოსილია 100.000 ლარი აჩვენოს ხარჯებში.

 

ძირითადი საშუალებების ღირებულების სრულად გამოქვითვის უფლების გამოყენების შემთხვევაში გადასახადის გადამხდელი ვალდებულია იგივე მეთოდი გამოიყენოს ყველა შემდგომი შესყიდული (წარმოებული) ძირითადი საშუალების მიმართ.

 

მაგ: წინა მაგალითის გათვალისწინებით, 2015 წელს კომპანია „X”-მა შეიძინა 50.000 ლარის ღირებულების საოფისე დანადგარები და დაიწყო მათი ექსპლოატაცია იმავე წელს. მათი ღირებულების გამოქვითვა უნდა მოხდეს, იმავე მეთოდით, რაც იქნა გამოყენებული 2014 წელს მანქანა-დანადგარების მიმართ, ანუ მთლიანად უნდა მოხდეს მათი გამოქვითვა 2015 წლის ერთობლივი შემოსავლებიდან.

 

ძირითადი საშუალებების ღირებულების სრულად გამოქვითვის შემთხვევაში:

 

ა) აღნიშნული ძირითადი საშუალებები არ შეიტანება საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლით გათვალისწინებული ჯგუფის ღირებულებით ბალანსში;

 

ბ) შემდგომში ასეთი აქტივების მიწოდებისას მიღებული ან/და მისაღები თანხები, ხოლო ასეთის არარსებობისას – საბაზრო ღირებულება დამატებული ღირებულების გადასახადის გარეშე ექვემდებარება ერთობლივ შემოსავალში ჩართვას.

 

მაგ: კომპანიამ 2015 წელს სრულიად გამოქვითა შეძენილი ავტომობილის ღირებულება, თუმცა 2016 წელს აღნიშნული ავტომობილი გაყიდა 10.000 ლარად. ასეთ შემთხვევაში, ეს თანხა შეიტანება ერთობლივ შემოსავლებში.

 

ძირითადი საშუალებების ღირებულების სრულად გამოქვითვის შემთხვევაში გადასახადის გადამხდელს უფლება არ აქვს, არჩეული გამოქვითვის ნორმა შეცვალოს 5 წლის განმავლობაში. ამასთანავე, გამოქვითვის ასეთი ნორმის არჩევა უნდა მოხდეს იმ საგადასახადო წელს, როდესაც ძირითადი საშუალებები ექსპლუატაციაში შევიდა.

 

ძირითადი საშუალებების ღირებულების სრულად გამოქვითვის უფლება არ ვრცელდება ისეთ ძირითად საშუალებებზე, რომლებიც არ ექვემდებარება ამორტიზაციას.  მაგ: მიწაზე.

 

[BLH]

წარმომადგენლობითი ხარჯების გამოქვითვის შეზღუდვა

 

ეკონომიკური საქმიანობის განმახორციელებელ პირს უფლება აქვს, გამოქვითოს წარმომადგენლობითი ხარჯები არა უმეტეს საგადასახადო წლის განმავლობაში მიღებული ერთობლივი შემოსავლის 1 პროცენტის ოდენობით.

 

მაგ: ლაშა ინდ. მეწარმეა, მის მიერ ეკონომიკური საქმიანობიდან მიღებულმა ერთობლივმა შემოსავალმა 2014  საგადასახადო წელს შეადგინა 50.000 ლარი. იგი უფლებამოსილია გამოქვითოს წარმომადგენლობითი ხარჯები არაუმეტეს 500 ლარისა.

 

წარმომადგენლობითი ხარჯი წარმოადგენს პირის მიერ ეკონომიკური საქმიანობის ფარგლებში გაწეული ხარჯი, რომელიც მოიცავს:

 

ა) პირის სახელით გამართული ღონისძიებებისათვის (პრეზენტაციები, მიღებები) გათვალისწინებულ (წვენები, მინერალური წყლები, გამაგრილებელი სასმელები, ჩაი, ყავა, საუზმე, სადილი, ვახშამი, ბანკეტი) ხარჯებს;

 

ბ) საექსკურსიო და კულტურულ-სანახაობითი ღონისძიებების ხარჯებს;

 

გ) სუვენირების შეძენის ხარჯებს;

 

დ) სტუმრების მომსახურების უზრუნველყოფის ხარჯებს, მათ შორის:

 

დ.ა) საკონსულო მომსახურების (ვიზების გაფორმება, ვადის გაგრძელება) ხარჯებს;

 

დ.ბ) აეროპორტში დახვედრისა და გაცილების (VIP-დარბაზის მომსახურება) ხარჯებს;

 

დ.გ) სატრანსპორტო მომსახურების ხარჯებს;

 

დ.დ) სასტუმრო მომსახურების (ადგილების დაჯავშნა, ცხოვრების ღირებულება) ხარჯებს;

 

დ.ე) მიღებებისა და წვეულებებისათვის გათვალისწინებულ (წვენები, მინერალური წყლები, გამაგრილებელი სასმელები, ჩაი, ყავა, საუზმე, სადილი, ვახშამი, ბანკეტი) ხარჯებს.

 

 

[BLH]

ზარალის გადატანა

 

მეწარმე ფიზიკური პირის მიერ აქტივის (გარდა ეკონომიკურ საქმიანობაში გამოყენებული აქტივისა) რეალიზაციით მიღებული ზარალის კომპენსაცია ხდება იმავე სახის აქტივის რეალიზაციით მიღებული ღირებულების ნამეტით. თუ ზარალის კომპენსაცია იმავე წელს შეუძლებელია, ზარალი მომდევნო წელს არ გადაიტანება.

 

მაგ: 2015 წლის მარტში მეწარმე ფიზიკურმა პირმა იყიდა ორი ბინა საცხოვრებლად, თითოეულის ღირებულება იყო 140.000 ლარი.  2016 წლის იანვარში მან ერთ-ერთი  ბინა გაყიდა 120.000 ლარად, შესაბამისად მისმა ზარალმა შეადგინა 20.000 ლარი. 2016 წლის დეკემბერში მეორე ბინაც გაყიდა 160.000 ლარად, შესაბამისად მოცემულ შემთხვევაში მან მიიღო ნამეტი – 20.000 ლარი, რომლითაც კომპენსირდება პირველი ბინის გაყიდვიდან მიღებული ზარალი.

 

იმ შემთხვევაში თუ მეორე ბინას გაყიდიდა 2017 წელს, ზარალის გადატანა არ მოხდებოდა და შესაბამისად 20.000 ლარი დაიბეგრებოდა, როგორც ნამეტი შემოსავალი.

 

საგადასახადო წლის განმავლობაში ფიზიკური პირის (გარდა მეწარმე ფიზიკური პირისა) მიერ აქტივის რეალიზაციით მიღებული ზარალის კომპენსაცია ხდება იმავე სახის აქტივის რეალიზაციით მიღებული ნამეტით. ამასთანავე, თუ ზარალის კომპენსაცია იმავე წელს შეუძლებელია, ზარალი მომდევნო წელს არ გადაიტანება.

 

მეწარმე ფიზიკური პირის მიმართ გამოქვითვების გადამეტება ეკონომიკური საქმიანობით მიღებულ ერთობლივ შემოსავალზე, რომელიც დაკავშირებული არ არის დაქირავებით მუშაობასთან, არ გამოიქვითება ამ პირის მიერ მიღებული ხელფასის ხარჯზე. იგი გადაიტანება 5 წლამდე ვადით და დაიფარება მომავალი პერიოდების ერთობლივი შემოსავლის გამოქვითვებზე გადამეტების ხარჯზე, რომელიც დაკავშირებული არ არის დაქირავებით მუშაობასთან.

 

მაგ: ინდ. მეწარმე ნინო ხვედელიანმა 2013 საგადასხადო წელს, მიიღო 50.000 შემოსავალი ეკონომიკური საქმიანობიდან და 20.000 ლარი ხელფასის სახით. ამავდროულად მისმა ხარჯებმა, რომლებიც დაკავშირებული იყო ეკონომიკურ საქმიანობასთან შეადგინა 60.000 ლარი.

 

მოცემულ შემთხვევაში მისი ზარალი იქნება 50.000-60.000= 10.000 ლარი, რომელიც არ გამოაკლდება ხელფასის სახით მიღებულ 20.000 ლარს და მოხდება მისი გამოქვითვა მომდევნო 5 წლის მანძილზე მიღებული ერთობლივი შემოსავლიდან.

 

იურიდიული პირის მიმართ გამოქვითვების გადამეტება ერთობლივ შემოსავალზე გადაიტანება 5 წლამდე ვადით და დაიფარება მომავალი პერიოდების ერთობლივი შემოსავლის გამოქვითვებზე გადამეტების ხარჯზე.

 

[ივერიელი]

გადასხადის წყაროსთან დაკავება

 

ზოგადი წესის მიხედვით, გადასხადის გადამხდელი ვალდებულია შეასრულოს თავისი საგადასახადო-სამართლებრივი ვალდებულება, ხოლო საგადასხადო აგენტი არის პირი, რომელიც საგადასხადო კოდექსში განსაზღვრულ შემთხვევებში ვალდებულია შეასრულოს სხვა პირის (გადასხადის გადამხდელის) საგადასახადო ვალდებულება.

 

მაგ: ნიკამ 2013 წელს მიიღო ხელფასის სახით 10000 ლარის შემოსავალი. ნიკა წარმოადგენს საშემოსავლო გადასახადის გადამხდელს, ანუ ამ შემთხვევაში იგი ვალდებულია ბიუჯეტში 2000 ლარი გადაიხადოს, როგორც საშემოსავლო გადასხადი (ხელფასის თანხის 20%), თუმცა საგადასახადო კოდექსი ამ ვალდებულების განხორციელებას ავალებს მის დამქირავებელს, როგორც საგადასხადო აგენტს.

 

ამდენად, გადასხადის გადახდა უნდა მოხდეს შემდეგნაირად: დამქირავებელმა ნიკას უნდა გადასცეს ხელფასი, საშემოსავლო გადასხადის გამოკლებით. ანუ ვინაიდან ხელფასია 10,000 ლარი, ნიკას უნდა გადაეცეს 8,000 ლარი (-20%), ხოლო დაკავებული 2000 ლარი უნდა გადარიცხოს ბიუჯეტში, როგორც ნიკას საშემოსავლო გადასახადი. მაშასადამე, საგადასახადო აგენტი თავის ვალდებულებას ასრულებს, გადასხადის წყაროსთან დაკავების გზით.

[BLH]

გადახდის წყაროსთან გადასახადის დაკავების წესი

 

როგორც უკვე ავღნიშნეთ, გადახდის წყაროსთან გადასახადის დაკავება ევალება საგადასახადო აგენტს. საგადასხადო აგენტი შეიძლება იყოს საწარმო/ორგანიზაცია ან მეწარმე ფიზიკური პირი, ხოლო არამეწარმე ფიზიკურ პირს არ გააჩნია საგადასახდო აგენტის ფუნქციები.

 

მაგ: წარმოვიდგინოთ ორი შემთხვევა, შპს-მ ისესხა 10.000 ლარი ნიკასგან და ფიზიკურმა პირმა მარიამა (რომელიც არ ეწევა სამეწარმეო საქმიანობას) ისესხა 10.000 ლარი ნიკასგან.

 

პირველ შემთხვევაში სესხის პროცენტების საშემოსავლო გადასხადის (5%) წყაროსთან დაკავების ვალდებულება გააჩნია შპს-ს, ხოლო მეორე შემთხვევაში ფიზიკურ პირ მარიამს არ ევალება ასეთი ვალდებულება.

 

აღნიშნულის გათვალისწინებით, სსკ-ის 154-ე მუხლში ჩამოთვლილია კონკრეტულად თუ ვინ შეიძლება იყოს საგადასხადო აგენტი. მათგან გამოვყოთ ძირითადი:

 

1. პირი, რომელიც დაქირავებულს უხდის ხელფასს;

 

2. პირი, რომელიც პირს უხდის პენსიას, გარდა იმ პენსიისა, რომელიც გაიცემა სახელმწიფო სოციალური უზრუნველყოფის სისტემაში;

 

3. პირი, რომელიც არარეზიდენტს გადასხადებს აკავებს წყაროსთან. (საგადასხადო კოდექსის 134-ე მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებულ გადასახადებს);

 

4. საწარმო/ორგანიზაცია ან მეწარმე ფიზიკური პირი, რომელიც გაწეული მომსახურების ღირებულებას უნაზღაურებს ფიზიკურ პირს, რომელსაც არ აქვს გადასახადის გადამხდელის მოწმობა;

 

5. წამახალისებელი გათამაშების, სამორინეს, აზარტული თამაშების, ლოტოს, ბინგოსა და ლატარიის მომწყობი პირი, რომელიც ფიზიკურ პირს უხდის მოგებას.

 

6. რეზიდენტი საწარმო, რომელიც პირს უხდის დივიდენდს; პირი, რომელიც პირს უხდის პროცენტს და პირი, რომელიც ფიზიკურ პირს უხდის როიალტს;

 

7. პირი, რომელიც უსასყიდლოდ გადასცემს ქონებას ფიზიკურ პირს, რომელსაც არ აქვს გადასახადის გადამხდელის მოწმობა, გარდა ამ პირის მიერ ამავე ფიზიკური პირისათვის საგადასახადო წლის განმავლობაში 1000 ლარამდე ღირებულების ქონების უსასყიდლოდ გადაცემისა;

 

როგორც ზემოთ უკვე განვიხილეთ, გადახდის წყაროსთან გადასახადის დაკავებისას გადასახადის დაკავებისა და ბიუჯეტში მისი გადარიცხვისათვის პასუხისმგებლობა ეკისრება შემოსავლის გადამხდელს (საგადახადო აგენტს).

 

გადასახადის თანხის დაუკავებლობის შემთხვევაში შემოსავლის გადამხდელი ვალდებულია ბიუჯეტში შეიტანოს დაუკავებელი გადასახადის თანხა ფაქტობრივად გადახდილი ანაზღაურების შესაბამისად და მასთან დაკავშირებული სანქციები;

 

საგადასხადო აგენტი, რომელიც გადახდის წყაროსთან აკავებს გადასხადს, ვალდებულია ბიუჯეტში გადარიცხოს გადასახადი პირისათვის თანხის გადახდისთანავე, ხოლო განაცემის არაფულადი ფორმით განხორციელების შემთხვევაში – შესაბამისი თვის ბოლო რიცხვში.

 

მაგ: შპს „ა“-ში არის დასაქმებული „ბ“, რომლის ყოველთვიური ხელფასი შეადგენს 500 ლარს. ხელფასის გადახდისას „ბ“-ს ხელზე ასაღები ხელფასის თანხაა 400 ლარი, ხოლო 100 ლარი შპს-მ უნდა გადარიცხოს ბიუჯეტში იმავე დღეს, როცა მოხდება ხელფასის „ბ“-სთვის ჩარიცხვა.

 

საგადასხადო აგენტი ასევე ვალდებულია წარუდგნინოს საგადასხადო ორგანოს ცნობა შემოსავლის მიმღები პირის სარეგისტრაციო ნომრის, გვარისა და სახელის, საცხოვრებელი ადგილის მისამართის, საანგარიშო პერიოდისათვის შემოსავლის საერთო თანხისა და დაკავებული გადასახადის საერთო თანხის მითითებით, არა უგვიანეს გადასახადის დაკავების თვის მომდევნო თვის 15 რიცხვისა.

 

საგადასხადო აგენტი ვალდებულია წყაროსთან გადასხადის დაბეგვრის შემდგომი თვის არაუგვიანეს 15 რიცხვისა წარადგინოს ფინანსთა მინისტრის N-999 ბრძანებით გათვალისწინებული ფორმით დეკლარაცია, განხორციელებული განაცემების დაბეგვრასთან დაკავშირებით.

 

მაგ: თუ მარტში მოხდა წყაროსთან გადასხადის დაბეგვრა, აპრილის 15 რიცხვამდე უნდა მოხდეს, როგორც დეკლარაციის, ისე ცნობის წარდგენა.

[BLH]

დივიდენდის დაბეგვრა

 

დივიდენდი არის საწარმოში კუთვნილი წილიდან/აქციიდან მიღებული სარგებელი.

 

მაგ: შპს-ს წილის მესაკუთრე უფლებამოსილია მიიღოს შპს-ს დაბეგრილი მოგებიდან პირადი სარგებელი (დივიდენდი), რომელიც გაიცემა ფულადი სახით. თუ ვთქვათ შპს-ს 2013 კალენდარული წლის (1- იანვრიდან 31 დეკემბრამდე) შემოსავალმა შეადგინა 10.000 ლარი, ხოლო ხარჯებმა 5.000 ლარი, მოგება იქნება 5.000 ლარი, რომლიდანაც ჯერ გამოიქვითება მოგების გადასხადი 15%-ის ოდენობით, ხოლო შემდგომ დაბეგრილი ნარჩენი თანხა – 4250 ლარი შეიძლება განაწილდეს დივიდენდის სახით შპს-ს წილთა მესაკუთრეთა შორის (შემდგომში პარტნიორები) დივიდენდის სახით.

 

დივიდენდის გაცემის დროს, მისი მიმღები პარტნიორები ვალდებულებიან არიან გადაიხადონ საშემოსავლო გადასხადი 5%-ის მეშვეობით. თუ დივიდენდის გამცემი საწარმო არის საქართველოს რეზიდენტი, აღნიშნული საგადასხადო  ვალდებულება მათ მაგივრად უნდა შეასრულოს საგადასხადო აგენტმა, რომელსაც წარმოადგენს თვითონ შპს.

 

მაგ: ზემოთ მოყვანილ მაგალითში 4250 ლარი თუ მთლიანად გაიცა, როგორც დივიდენდი, მაშინ პარტნიორები ვალდებული იქნებიან გადაიხადონ საშემოსავლო გადასხადი 212.5 ლარის ოდენობით (5%), აღნიშნული ვალდებულება უნდა შეასრულოს შპს-მ, რაც იმას ნიშნავს, რომ მან უნდა გასცეს 4250- 212.5= 4037.5 ლარი პარტნიორებზე, ხოლო 212.5 ლარი გადარიცხოს ბიუჯეტში, როგორც პარტნიორთა საშემოსავლო გადასხადი.

 

განსხვავებული მიდგომაა იმ შემთხვევაში, თუ პარტნიორებს წარმოადგენენ კომერციული იურიდიული პირები (მეწარმეთა შესახებ კანონის მე-2 მუხლში განსაზღვრული სუბიექტი, გარდა ინდ. მეწარმისა, რომელიც ფიზიკური პირია).

 

ამ შემთხვევაში მათ მიერ მიღებული დივიდენდები საერთოდ არ დაიბეგრება და არც საწარმოს ერთობლივ შემოსავალში მოხდება მათი ასახვა.

 

რეზიდენტი ფიზიკური პირის და არაკომერციული იურიდიული პირის მიერ მიღებული დივიდენდები, რომლებიც დაიბეგრა გადახდის წყაროსთან, არ ჩაირთვება ამ პირთა ერთობლივ შემოსავალში და შემდგომ დაბეგვრას არ ექვემდებარება.

[BLH]

პროცენტების დაბეგვრა

 

არარეზიდენტის მუდმივი დაწესებულების ან რეზიდენტის მიერ ან მათი სახელით გადახდილი პროცენტები იბეგრება გადახდის წყაროსთან გადასახდელი თანხის 5 პროცენტიანი განაკვეთით.

 

რეზიდენტი ბანკებისათვის კრედიტზე (სესხებზე) გადახდილი პროცენტები გადახდის წყაროსთან არ იბეგრება.

 

მაგ: კომპანია „X”-ს საქართველოს ბანკში აქვს კრედიტი. კრედიტზე გადახდილი პროცენტს იგი წყაროსთან არ დაბეგრავს.

 

ფიზიკური პირის მიერ მიღებული პროცენტები, რომლებიც დაიბეგრა გადახდის წყაროსთან, არ ჩაირთვება ამ პირის ერთობლივ შემოსავალში და შემდგომ დაბეგვრას არ ექვემდებარება.

 

მოგების გადასახადის გადამხდელ რეზიდენტ იურიდიულ პირს ან არარეზიდენტის (გარდა ფიზიკური პირისა) მუდმივ დაწესებულებას, რომელმაც მიიღო საქართველოში გადახდის წყაროსთან დაბეგრილი პროცენტები, უფლება აქვს, ჩაითვალოს გადახდის წყაროსთან ბიუჯეტში გადახდილი გადასახადის თანხა.

 

მაგ: კომპანია „X”-მა 2014 საგადასხადო წელს მიიღო შემოსავალი 1000 ლარი პროცენტის სახით, რომელიც წყაროსთან დაიბეგრა 5%-იანი განაკვეთით, ანუ მან ხელზე აიღო 950 ლარი. მოცემულ შემთხვევაში კომპანიამ უნდა ასახოს მიღებული შემოსავალი- 1000 ლარი ერთობლივ შემოსავალში და გამოქვითოს წყაროსთან დაკავებული ხარჯები- 50 ლარის ოდენობით.

[BLH]

როიალტის დაბეგვრა

 

როიალტის ცნება განსაზღვრულია საგადასხადო კოდექსის მე-8 მუხლის 21-ე ნაწილში.

 

 

არარეზიდენტის მუდმივი დაწესებულების ან რეზიდენტის მიერ ან მათი სახელით რეზიდენტი ფიზიკური პირისათვის (გარდა დღგ-ის გადამხდელად რეგისტრირებული ფიზიკური პირისა) გადახდილი როიალტი იბეგრება გადახდის წყაროსთან გადასახდელი თანხის 20-პროცენტიანი განაკვეთით.

 

ფიზიკური პირის მიერ (გარდა ამ მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული შემთხვევისა) მიღებული როიალტი, რომელიც დაიბეგრა გადახდის წყაროსთან, არ ჩაირთვება ამ პირის ერთობლივ შემოსავალში და შემდგომ დაბეგვრას არ ექვემდებარება.

 

მეწარმე ფიზიკურ პირს, რომელმაც მიიღო საქართველოში გადახდის წყაროსთან დაბეგრილი როიალტი, უფლება აქვს, ჩაითვალოს გადახდის წყაროსთან ბიუჯეტში გადახდილი გადასახადის თანხა.

 

[BLH]

არარეზიდენტის შემოსავლის დაბეგვრა გადახდის წყაროსთან

 

არარეზიდენტის მიერ საქართველოში არსებული წყაროდან მიღებული შემოსავალი, რომელიც არ მიეკუთვნება საქართველოში საგადასახადო აღრიცხვაზე მყოფ არარეზიდენტის მუდმივ დაწესებულებას საქართველოში, იბეგრება გადახდის წყაროსთან გამოქვითვების გარეშე, შემდეგი განაკვეთებით:

 

ა) დივიდენდები –5 პროცენტით;

 

ბ) პროცენტები –5 პროცენტით;

 

ბ1) როიალტი – 5 პროცენტით;

 

გ) საწარმოს, ორგანიზაციის ან/და მეწარმე ფიზიკური პირის მიერ საერთაშორისო კავშირგაბმულობის ტელესაკომუნიკაციო მომსახურებისათვის და საერთაშორისო გადაზიდვების სატრანსპორტო მომსახურებისათვის გადახდილი თანხები – 10 პროცენტით;

 

დ) „ნავთობისა და გაზის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზღვრული ნავთობისა და გაზის ოპერაციების განხორციელებისას არარეზიდენტი ქვეკონტრაქტორების მიერ მიღებული შემოსავალი – 4 პროცენტით;

 

დ1) ფიზიკური პირისთვის გადახდილი საიჯარო მომსახურების თანხა − 20 პროცენტით;

 

ე) გადახდილი სხვა თანხები, რომლებიც ამ კოდექსით ითვლება საქართველოში არსებული წყაროდან მიღებულ შემოსავლად, – 10 პროცენტით;

 

ვ) ხელფასის სახით მიღებული შემოსავალი – 20 %-იანი განაკვეთით.

 

შეღავათიანი დაბეგვრის მქონე/ოფშორულ ქვეყანაში რეგისტრირებული პირის მიერ ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ბ“, „ბ1“ და „ე“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებულ შემთხვევებში მიღებული შემოსავალი იბეგრება გადახდის წყაროსთან გამოქვითვების გარეშე, 15 პროცენტით.

 

[BLH]

არარეზიდენტის შემოსავლების დაბეგვრა გადახდის წყაროსთან

 

გადასახდელები, რომლებიც გადაიხდება საქართველოში არარეზიდენტის მუდმივი დაწესებულების მიერ ან მისი სახელით, ითვლება რეზიდენტი საწარმოს მიერ გადახდილად.

 

არარეზიდენტს, რომელიც იღებს საგადასხადო კოდექსის 131.1-ე მუხლის პირველი ნაწილის „გ“–„ე“ ქვეპუნქტებით განსაზღვრულ შემოსავლებს და იბეგრება გადახდის წყაროსთან, უფლება აქვს, საანგარიშო წლის მომდევნო წლის 1 აპრილამდე წარადგინოს დეკლარაცია დაკავებული გადასახადის გადაანგარიშების და დაბრუნების მოთხოვნით.

 

აღნიშნული უფლების გამოყენების შემთხვევაში:

 

ა) არარეზიდენტის შემოსავალი იბეგრება იმავე წესით, როგორითაც დაიბეგრებოდა ეს შემოსავალი, გადასახადის გადამხდელის საქართველოში არსებულ მუდმივ დაწესებულებასთან რომ ყოფილიყო დაკავშირებული;

 

ბ) არარეზიდენტის შემოსავალთან დაკავშირებული ხარჯები გამოიქვითება მუდმივი დაწესებულებისათვის დადგენილი წესით;

 

გ) არარეზიდენტის მიერ გადახდილი გადასახადი არ უნდა აღემატებოდეს   სკ-ის 131-ე მუხლის პირველი ნაწილით განსაზღვრულ გადახდის წყაროსთან დაბეგრილ თანხას.

 

[Author]

Posts