ფიქსირებული გადასახადით დაბეგვრის პირობები

ფიქსირებული გადასახადის გადამხდელი უფლებამოსილია, გარდა ფიქსირებული გადასახადით დასაბეგრი საქმიანობისა, დამატებით განახორციელოს ნებისმიერი, კანონით აუკრძალავი საქმიანობა, რომლიდანაც მიღებული შემოსავალი ექვემდებარება საერთო წესით დაბეგვრას.

ფიქსირებული გადასახადით დასაბეგრი საქმიანობიდან მიღებული შემოსავალი არ ჩაირთვება ფიქსირებული გადასახადის გადამხდელის ერთობლივ შემოსავალში და შემდგომ დაბეგვრას არ ექვემდებარება.

ფიქსირებული გადასახადით დასაბეგრი საქმიანობიდან მიღებული შემოსავალი არ გაითვალისწინება დღგ-ის სავალდებულო რეგისტრაციის ვალდებულების განსაზღვრისას.

მაგ: ფიქსირებული გადასახადით დასაბეგრი საქმიანობიდან მიღებულია 30.000 ლარი, ხოლო სხვა საქმიანობიდან მიღებულია 80.000 ლარი. დ.ღ.გ-ს სავალდებულო რეგისტრაციისათვის აუცილებელია შემოსავლის ოდენობამ გადააჭარბოს 100.000 ლარს, შესაბამისად დ.ღ.გ-ს სავალდებულო რეგისტრაციის ვალდებულება არ ექნება პირს, რადგან 30.000 ლარი ვერ იქნება გათვალისწინებული აღნიშნული ვალდებულების განსაზღვრისათვის.

ფიქსირებული გადასახადის გადამხდელი თავისუფლდება ფიქსირებული გადასახადით დასაბეგრი საქმიანობის ნაწილში საკონტროლო-სალარო აპარატების გამოყენების ვალდებულებისაგან. ფიქსირებული გადასახადის გადამხდელის სტატუსის მქონე პირისგან ფიქსირებული გადასახადით დასაბეგრი საქმიანობის ფარგლებში შეძენილ საქონელზე/მომსახურებაზე გაწეული ხარჯი ერთობლივი შემოსავლიდან არ გამოიქვითება.

მაგ: ნინო ფიქსირებული გადასახადის მქონე პირია და აქვს თონე, სადაც აცხობს პურს და ლობიანებს. რესტორანმა დაუკვეთა 100 პური ყოველ დღე. რესტორანი არ არის უფლებამოსილი აჩვენოს ხარჯებში აღნიშნული პურების ღირებულება.

იმ შემთხვევაში თუ ფიქსირებული გადასახადის გადამხდელის სტატუსის მქონე პირი დამატებით ახორციელებს სხვა სახის საქმიანობას, ასეთ შემთხვევაში ფიქსირებული გადასახადით დასაბეგრ საქმიანობასა და დამატებით განხორციელებულ საქმიანობას შორის გაუმიჯნავი ხარჯები დამატებით განხორციელებული საქმიანობის ფარგლებში მიღებული ერთობლივი შემოსავლიდან გამოქვითვას არ ექვემდებარება.