საშემოსავლო გადასახადით დაბეგვრის ობიექტი
დაბეგვრის ობიექტის განსაზღვრა მნიშვნელოვანია, რათა მოხდეს საშემოსავლო გადასახადის სწორედ განსაზღვრა. საშემოსავლო გადასახადის დაბეგვრის ობიექტის სხვადასხვაგვარად განისაზღვრება სხვადასხვა სუბიექტის შემთხვევაში:
1. რეზიდენტი ფიზიკური პირის საშემოსავლო გადასახადით დაბეგვრის ობიექტი
რეზიდენტი ფიზიკური პირის საშემოსავლო გადასახადით დაბეგვრის ობიექტია დასაბეგრი შემოსავალი, რომელიც განისაზღვრება, როგორც სხვაობა კალენდარული წლის განმავლობაში მიღებულ ერთობლივ შემოსავალსა და ამ პერიოდისათვის საგადასახადო კოდექსით გათვალისწინებული გამოქვითვების თანხებს შორის.
მაგ: „ა“-მ მიიღო 2015 წლის 1 იანვრიდან 31 დეკემბრამდე პერიოდში 10.000 ლარი შემოსავალი ბინის გაქირავებიდან, 3.000 ლარი მომსახურების გაწევისთვის და 400 ლარი საჩუქრის სახით, ხოლო მისმა გამოსაქვითმა ხარჯებმა შეადგენს 2.000 ლარი.
ამ შემთხვევაში მისი ერთობლივი შემოსავალი 2015 წლისათვის იქნება 13.400 ლარი, ხოლო საშემოსავლო გადასხადით დაბეგვრის ობიექტი იქნება 13.400-2.000= 11.400 ლარი.
2. არარეზიდენტი ფიზიკური პირის (რომელიც საქმიანობას ახორციელებს საქართველოში არსებული მუდმივი დაწესებულების მეშვეობით) საშემოსავლო გადასახადით დაბეგვრის ობიექტი
არარეზიდენტი ფიზიკური პირის (რომელიც საქმიანობას ახორციელებს საქართველოში არსებული მუდმივი დაწესებულების მეშვეობით) საშემოსავლო გადასახადით დაბეგვრის ობიექტია დასაბეგრი შემოსავალი, რომელიც განისაზღვრება, როგორც სხვაობა კალენდარული წლის განმავლობაში მუდმივ დაწესებულებასთან დაკავშირებულ, საქართველოში არსებული წყაროდან მიღებულ ერთობლივ შემოსავალსა და გამოქვითვების თანხებს შორის.
მაგ: „ა“ არის არარეზიდენტი ფიზიკური პირი, რომელსაც გააჩნია მუდმივი დაწესებულება საქართველოში. მან 2015 წლის განმავლობაში შემოსავლის სახით მიიღო 100.000 ლარი, ხოლო გაწია 20.000 ლარის დანახარჯები. შემოსავლიდან მხოლოდ 20.000 ლარი, ხოლო ხარჯებიდან 5.000 ლარი იყო დაკავშირებული საქართველოს წყაროდან მის მუდმივ დაწესებულებასთან დაკავშირებულ შემოსავლებთან.
ამდენად, მისი საშემოსავლო გადასახდით დაბეგვრის ობიექტი იქნება 20.000 – 5.000 =15.000 ლარი.
3. არარეზიდენტი ფიზიკური პირის ერთობლივი შემოსავალი, რომელიც დაკავშირებული არ არის საქართველოში მის მუდმივ დაწესებულებასთან
არარეზიდენტი ფიზიკური პირის ერთობლივი შემოსავალი, რომელიც დაკავშირებული არ არის საქართველოში მის მუდმივ დაწესებულებასთან, იბეგრება გადახდის წყაროსთან გამოქვითვების გარეშე, გარდა იმ შემთხვევისა როცა არარეზიდენტი ფიზიკური პირი, შემოსავალს იღებს ქონების რეალიზაციით.
მაგ: „ა“-მ მიიღო საქართველოს წყაროდან შემოსავლის სახით 10.000 ლარი, ხოლო მისმა ხარჯებმა შეადგინა 2.000 ლარს. ამ შემთხვევაში თუ მან ეს შემოსავალი მუდმივი დაწესებულების გარეშე მიიღო, მისი შემოსავალი დაიბეგრება გადახდის წყაროსთან, ხოლო ხარჯები არ გამოიქვითება, შესაბამისად 10.000 ლარიდან მოხდება საშემოსავლო გადასახადის გადახდა და არა 10.000-2.000=8.000 ლარიდან.
თუმცა თუ აღნიშნული შემოსავალი მიღებული საქართველოში არსებული მუდმივი დაწესებულების მეშვეობით, მაშინ საშემოსავლო გადასხადის გადახდა მოხდება 10.000-2.000=8.000 ლარიდან.
საშემოსავლო გადასახადის განაკვეთია 20%, გარდა სპეციალურად განსაზღვრული შემთხვევებისა, სადაც შეიძლება იყოს ნაკლებიც. მაგ: პროცენტის და დივიდენის სახით მიღებული შემოსავალი იბეგრება 5%-ით.
ასევე იხილეთ ჩვენი სტატია საშემოსავლო გადასახადის გადამხდელი სუბიექტების შესახებ.
